Eski sevgili ~Arcen~

:12:

Yine yoğun geçen bir gece sonrası ekipçe yemeğe gitmiştik, herkes her zamanki gibiyken ben de her zaman olduğum gibi gergindim. Atakan ile Cenan ikilisi yine düşman gibi birbirlerine bakıyordu ve bu iki kişinin arasındaki dostluğun bozulmasındaki en etkili neden bendim.

Çok önemli biri değildim tabii ki ama ikisininde bana karşı olan duyguları yüzünden kendimi sorumlu tutuyordum. Bununla övünecek değildim ki zaten övünülecek bir durum yoktu.

Kaderin bir cilvesiymiş gibi biri sağıma diğer soluma oturmuştu. Ortalarına geçmemek için ısrar da edemezdim çünkü herkes çoktan yerine yerleşmişti. Yemekler gelirken sohbete katılmaya çalışıyordum ama her iki tarafımda olan bedenlerin bakışları yüzünden sıcaklamaya başlamıştım. Başka bir yön yokmuş gibi ikiside bana kitlenmişti, arada da birbirlerine sevgi dolu (!) bakışlarını yolluyorlardı.

Masanın altından bacağımı okşayan el biraz sakinleşmemi sağlasada her an kavga çıkabilme düşüncesi o sakinliğimi de alıyordu. Masadan birden kalkıp her şeyi boş vermek istiyordum ama bu aşırı saçma bir davranış olurdu.

Atakan'ın tabağıma koyduğu etle Cenan kaşlarını çatmıştı, çatalını alıp eti tabağımdan aldıktan sonra tekrardan Atakan'ın tabağına koymuştu. Bu sayede Atakan da gerilmişti, ortalarında sıkışan benim halimden bahs etmeme gerek yoktu.

"Arif eti çok sevmez."Dediğinde Atakan bana döndü, ardından tekrardan Cenan'a.

"Bu Arif'in en sevdiği et Cenan. Yemek yediğimizde söylemişti." Cenan'ın yine o alaylı sırıtışı yüzündeydi, Atakan'ın da ondan geri kalır yanı yoktu. İkisininde öne yaslanması sonucu ben ciddi anlamda aralarında sıkışıyordum, bir insanın yaşayabileceği en berbat konumdaydım.

İkili arasındaki soğuk savaşı masadaki bir kaç kişide fark etmişti, Emre bana 'Yandık.'bakışları atıyordu. Elimden gelen bir şey olsa yapardım ama bu ikilinin durumuna benim müdahale edebileceğim hiç bir şey yoktu. Önceden de aralarında kalmıştım ama hiç bu kadar gerilmemiştim, herkesin ortasında kavga edeceklerse şimdi dünyadan yok olmak istiyordum.

"Ya tamam, herkes kendisininkini yesin."Kimsenin duymaması için sesim sadece ikisinin duyabileceği kadar yüksekti. İkili tekrardan önüne dönerken ben rahat bir nefes verdim, yemeğimi nasıl rahat bir şekilde yiyeceğimi bilmiyordum.

Artık ekipçe yapılan kaçamaklarımız Atakan ve Cenan'ın yan yana gelmesiyle eskisi gibi keyifli olmuyordu benim için. Diğer herkes hiç bir şeyden haberi olmayıp, takılmaya devam ederken ben iki duvarın arasında sıkışan bir beden gibiydim. Duvar benzetmesi bu iki adama çok uyuyordu çünkü ikisininde maşallah'ı vardı.

Yemeğimi zar zor çiğnerken diğer yandan onları kontrol ediyordum. Olabilecek her türlü tehlike için tetikte olmalıydım.

****

Bir kaç kişi sigara içmeye çıkmıştı ve masada kalanlar sohbete kaldığı yerden devam ediyordu. Cenan, Ömer ve Emre üçlüsü beni masada yalnız bıraktığı için ben sadece çayımı yudumluyordum. Arada Ebru ile Ayşegül'e bakıyordum, Ebru'nun bu flörtöz havalarına çalıştığı belliydi.

Saate baktığımda çok geç olduğunu, eğer bundan daha geç bir saate uyursam sabah kalkamayacağımı bildiğimden sandalyenin arkasına astığım ceketimi alıp kalktım. Safa'ya 'gidiyorum' anlamında işaret verdiğimde başını salladı.

Şimdi Cenan'ı bulmalı ve birlikte gitmemiz için o'nu çağırmalıydım. Terasa doğru adımladığımda Cenan'ı ve Atakan'ı görmeyi beklediğim söylenilemezdi. Sadece ikisi orada duruyordu, yalnızdılar. Ömer ve Emre nerde bilmiyordum ama bu iki kişinin yalnız kalması bu gecenin en büyük tehlikesiydi.

Bir şeyin olmaması için hızlı hızlı ilerlerken Cenan'ın birden yumruğu Atakan'a geçirmesiyle hızlı adımlarım koşmaya dönüştü. Atakan ağzını tutarken bu acıdan canı yanmış gibi değil daha çok zevk almış gibiydi. Gülmesi garibime gitmişti, yüzüm Cenan'a değil Atakan'a doğru çevriliydi.

Elim Atakan'ın kanayan dudağına gittiğinde Cenan daha çok sinirlenmiş olacak ki hareket edecekti, buna izin vermeden o'na döndüm. Atakan'a doğru kalkan ellerinin bileklerinden kavradım ve o'nu geriye doğru ittim.

Bu ikinci şans işi de yalan olmuştu, Cenan yine kendisine engel olamamış hem bize hemde çevremize zarar vermeyi başarmıştı. Bu sefer suç sadece o'nundu sabretmeyi öğrenmeliydi. Gözlerim dolmuştu, içimdeki o umutlar da böylece yok olmuştu. Cenan'ın öfkeli bakışları göz yaşlarımı gördükten sonra sakinleşmiş hatta pişman bile olacaktı ki artık bunun bir anlamı bizim için yoktu.

"Arif, dinle-"

"Git Cenan."

Tekrardan Atakan'a doğru hareket edecekti ki bu sefer ben Atakan'ın önüne geçtim. İkimiz de böylece yok olmuştuk, kalbimiz kırılmıştı. Cenan o'nunla birlikte gelmemi istiyordu belkide ama ben bunu yapamazdım.

O bu kadar korkunç bir adamken kendimi yine bile bile bu ateşin içine atamazdım, önceden attığımda çok fena yanmıştım çünkü.

Cenan'ın ateşi hem beni hemde kendisini yakıyordu ama bu iyi bir benzetme değildi, korkunçtu. İkimizde küle dönüşüyorduk, aşkımız bitiyordu. Buna artık aşk denilemezdi çünkü yaptığımız tek şey birbirimizi öldürmekti.

Gözlerinden anlamaya kalkıştım, kafasında neler dönüyor bilmiyordum ama kafası karışıktı. Ayrıca hala öfkeli gibiydi. Burada az önce neler oldu neler bitti, ne yaşandı da bu kadar sinirlendiğine dair en ufak bir fikrim yoktu ama bu sefer o'nu savunmayacaktım.

"Arif ne dediğini duysan-" Sesi çok sertti ama benim artık buna dayanacak tahammülüm yoktu. Tekrardan bir olmak için tek bir isteğim vardı ve o da artık şiddetin olmamasıydı. Daha ilk haftalardayken bu isteğimi görmezden gelmişti, dinlenilecek hiç bir şey yoktu.

"Git Cenan. Olaylar uzamadan git."Bana yaklaşıcakken kendimi geri çektim, korkuyordum artık ondan.

Gözlerinin dolduğunu gördüm, o da benim gibiydi.

Ömer'in içeri gelip o'nu uzaklaştırmasına kadar çevremde neler oldu, neler bitti hiç bir şey anlamadım ama artık gözüm açılmıştı. Cenan bu sevda için hazır değildi, hazır olmayacaktı ve biz ne kadar birbirimizi denedikçe durum daha da kötüye gidecekti.

Bu onarılacak, zamanla geçecek kadar basit bir şey değildi. İmkansız durumlarda vardı ve bu durum benim yaşamımdaki en imkansız olaydı artık.

Cenan ve benim olmam için bir mucize gerekiyordu.

....

Tam kavuştular derken yine ayrıldılar...

Mutsuz son mu yazsam? (şaka)

Oylamayı unutmayın canlarr