The Way Our Horizons Meet

CHAPTER2- Meeting the S.C President

Napatingin ako sa nagbukas ng pintuan.

Then, I feel something strange. Hindi ko mapaliwanag. I suddenly feel all people talk about, déjà vu. Parang nangyari na ito dati, biglang sumakit ang ulo ko at feeling ko mahihilo na ako.

Then I look into his eyes, his dark brown eyes. Kahit medyo malayo ako sa kanya at naka eyeglasses ay sobrang linaw ng kulay ng kanyang mga mata, then the strange feeling become stronger, pero nawala bigla ang sakit ng ulo ko at hilo, I felt a relief. Pero bakit ganoon nalang kabilis ang tibok ng puso ko? 'Yong tipong nahihirapan na akong huminga.

I am not the type of person who easily get mesmerize by just a man. But, his like a Greek God who came down from Olympus & I can't help myself but to be mesmerize.

Sino ba siya?

"You're 15 minutes late Mr.Sy," naka-crossed arms na sabi ni ma'am.

"Dumaan pa ako sa office ko ma'am.'' Cool at naka naka-poker face na sabi nito.

"Nakalimutan ko, first day mo pala ngayon, congrats President Sy.'' Ngumiti 'yong si Greek este si Sy na halatang pilit naman, plastic rin e nu?

Napadako ang tingin ni ma'am sa akin. Nag smile ito. "Continue, Miss.''

"Good Morning, I'm Star de Vera, 17 from Westbridge University." Tapos nag-smile ako, nag smile din naman ang mga classmate ko then, I felt a relief.

May sinabi pa si ma'am pero hindi ko na narinig, dahil kay Thunder.

"Oy, tense ka kanina no? Wag kang mag-alala mababait naman sila, alam mo lahat ng nandito sa Section A aside from nasa Academic Track tayo ay either matatalino, talented, sporty at higit sa lahat mababait. Kaya nga nandito ako diba," sabay nagtaas-baba pa ang kilay nito. Medyo mahangin din itong si Thundery e, no?

"Feeling mo,'' ngumiti lang ito ng wagas. "Pwede favor?Palit tayo ng seat?Please,'' may issue ba to' si Thundery ky Sy? Parang na stiffed neck, simula ng dumating si Sy, hindi na inalis ang tingin sa side ko. At dahil curious ako sa Sy na yan. Pumayag nalang ako.

At heto naman ang feeling na kanina pa. Bakit ba ang bilis ng tibok ng puso ko? Napatingin ako sa tabi ko, si Mr.Sy. Sino ba talaga siya?

Natapos ang klase ng puro mga usap kung anong ginawa noong summer, saan sila nagpunta, may nag-share. Syempre hindi ako nag volunteer ang saya-saya ng story nila, tapos yung sa akin ano? Nakakamatay lang ng mga magulang ko? Tsss -,-

· LUNCH TIME

Tumayo ang lahat nang tumunog ang bell. Kanya-kanyang alis ang studyante.

"Sabay tayo mag-lunch, saan mo gusto ? Sa food court ng HS Department o sa fast food?'' Tanong ni Thundery.

"Okay, lang kahit saan, pero baka bigla nalang akong sugorin ng girlfriend mo," pabiro kong sabi, pero bigla nalang naging malungkot ang expression niya, kasabay non ang pagkahulog ng bolang kanina niya pa dala-dala. Pero parang hindi niya napansin na nahulog ito.

"Wala na akong girlfriend, naghiwalay na kami,'' malungkot nitong sabi. I'm so bad, naging sad si Thundery dahil sa akin. Feeling ko rin sad na ako.

"Sorry, gusto mo ng lutong bahay na lunch? Sa'yo nalang to' luto yan ng kapatid ko, promise masarap,'' sabi ko sabay ngiti na sobrang wagas para mag-smile na rin siya. Nalungkot kasi ako bigla ng naging ganoon ang mood niya, nakakahawa lang?

Ngumiti na ito, then I feel a relief. Buti nalang talaga. "Mr.Tan!" napalingon si Thundery sa adviser namin, nagpaalam ako na lumabas na para kunin ang bola.