The Way Our Horizons Meet

CHAPTER3- Thunder's Memory Box

THUNDER'S P.O.V

Kadadating ko lang sa labas ng bahay. Napatingin ako sa relo ko habang nag-aantay sa pagbukas ng gate para maipasok ko na ang kotse ko. Malapit na palang mag 7pm. Hinatid ko pa kasi si Star. Buti nalang natapos namin yung assignment namin at yung meeting. Tinopak na naman kasi yung lalaking yun na kasing pait ng dark chocolate ang ugali.

Naipark ko na ang sasakyan ko at agad na pumasok sa bahay. Kung bakit naman kasi malaki tong' bahay nato' nakakatamad umakyat papuntang kwarto.

Hindi pa nga pala ako nagpapakilala. Ako nga pala si Thunder Dane Tan. 17 years of age. Wala naman ibang espesyal sa akin bukod sa gwapo at talented ako. People would see me as a happy-go-lucky person. Pero ang hindi nila alam isa ako sa pinakamalungkot na tao sa mundong ito. Dahil meron akong sekreto.Inlove lang naman kasi ako sa lost & found kakambal ko at ito pa first love at ex ko siya.Ang saya diba? Pero don't get me wrong, hindi pa namin alam na magkapatid kami noon. Actually noong Gr.10 pa ako noon.

"Thunder," tss that voice. Speaking of...

"Ang tagal mong umuwi, saan ka ba galing?Kanina ka pa hinahanap ni Mom, nauna na tuloy kaming maghapunan." Napatingin ako sa suot niya, nakapajama lang ito at nakasando, napaiwas akong ng tingin sa suot niya. Sh*t what the hell I am thinking.

"Alam mo?Don't act like a concern sister, cause It doesn't suit you babe.'' Halata namang nagulat siya sa sinabi ko. Hindi ko sinasadyang sabihan ko siya ng mga bagay na ikakasakit ng damdamin niya.Because I love her. I'm so in love with her that I might forget she is my f*cking long lost sister.

"Move-on Thunder! Ilang months na akong nandito dito sa bahay nato' ganoon parin ang trato mo sa akin?Bakit hindi mo nalang tanggapin na kapatid mo ko!" Nasasaktan pero buong pwersa na sabi nito.

"Wag kang mag-assume na magbabago at tatanggapin kita,"magsasalita pa sana siya pero pumasok na ako sa kwarto ko at agad na sinara ito. Pinunasan ko ang malamig na pawis sa aking noo.Naitapon ko ang bag ko sa sahig dahil sa inis. Ano bang iniisip ko? Dapat ko ng itigil to'. Kung bakit kasi nakilala ko pa siya.

Thunder's MEMORY BOX

Ang boring naman sa loob ng school na to'. Kung bakit ba kasi kailangan ko pang samahan 'yong principal namin at yung Dark na yon.Masayahin akong tao, pero pwera nalang kong badtrip na talaga ako.Habang naglalakad ako sa hallway ng may namataan akong babae.Nagmamadali itong naglalakad at nakayuko pa.Gusto kong Makita ang mukha niya.Hmmm. *ISIP *ISIP *ISIP. Aha! Hinayaan kong bumangga sa kanya para naman Makita ko ang mukha niya.

*booogsh

"Sorry," agad niyang pinulot ang bag niya. Then ng nakatayo na talaga siya, nagtama ang mga mata naman. Medyo nailang siya at halatang takot. "Sorry talaga, hindi kasi ako nakatingin sa dinadaanan ko." Sh*t ang ganda niya, kahit simpleng uniform lang naman ang suot niya, nakatali din yung buhok niya.Buti nalang pala iniwan ko sina Dark doon. ^-^ "Okay lang, may klase ka ba ngayon?Hatid na kita," naging maliwanag naman ang mukha niya, at mabagyang napangiti. "Ayaw kong pumasok pag wala ang bestfriend ko, marami lang manlalait sa akin." Nagtaka naman ako.Siya? Nilalait ang ganda niya nga e. "Samahan mo nalang ako, maupo tayo doon sa bench na yon oh!'' sabay turo sa tabi ng gym.

Nang makaupo na kami. "Ako nga pala si Thunder Dane Tan, Gr.10 from Eastwood University." Napansin ko naiilang siyang tumingin sa akin kanina pa kasi siya nakayuko at nakatitig sa panyo niya. "Alam mo hindi naman ako nangangain ng tao," napa-angat ang tingin niya, kaya naman ngumiti ako, yung tipong maiinlove siya.HEHEHE JOKE.