"Chimi මට දෙයක් කියන්න ඕන..."
ඒකට Jiminගෙන් උත්තරයක් හම්බෙන්න කලින් Jackson Felixවත් එක්කගෙන එතනින් ගියේ Jinගෙ බෑග් එක ගන්න ඕන නිසා වගේම Hoseok, Jimin දෙන්නට තනියම කතා කරන්න දෙන්න ඕන නිසා.
"I'm- I'm sorry Chimi..." Hoseokගෙ කටහඬ වෙව්ලනවා.
Hoseokගෙ කටහඩෙ වෙනස තේරුන Jimin ඉක්මණට බැලුවෙ Hoseok දිහා.. Hoseok හිටියේ ඔලුව බිමට නවාගෙන.
"ඒ මොකට ද?"
"ක්- කැ- කැෆේ එකේදි ඔයාව මඟඇරියට... මම හිතලා කරේ නෑ..."
Jimin තමන් දිහා බැලුවා කියලා තේරුන Hoseok හිමින් ඔලුව උස්සලා කිව්වා.
"ඒකට කමක් නෑ hyung. එවෙලේ මට දුක හිතුණා , ටිකක් තරහත් ගියා hyung මං ඉස්සරහම වෙන කෙනෙක්ට ගොඩක් අවධානේ දෙද්දි... ඒකට සමාවෙන්න hyung...."
Jimin කිව්වේ මේසෙ වටෙන් Hoseok ළඟට ඇවිත් පොඩි ලමයෙක් වගේ මූණත් බෙරි කරගෙන Hoseokව බදාගන්න ගමන්.
"ඒකට කමක් නෑ Chimi..." Jiminව බදාගෙනම එක අතකින් Jiminගෙ ඔලුව අතගාන ගමන්මයි Hoseok කිව්වේ.
"ආයේ එහෙම කරන්න එපා hyung... මම දන්නවා මට ඒක කියන්න අයිතියක් නෑ කියලා... ඒත් මට ඉන්නේ hyung විතරනේ...." Jimin කිව්වේ හුස්මත් උඩට ඇද ඇද.
"ශ් ශ් අඬන්න එපා... ඔයා හොඳ බබෙක් නේ... අනික මමත් පොරොන්දු වෙනවා ආයේ කවදාවත් මොනම හේතුවකටවත් මට ඔයාව මඟඇරෙන්න දෙන්නෙ නෑ කියලා හරිද...?" එහෙම කියලා Hoseok Jiminගෙ කොණ්ඩෙන් පුංචි කිස් එකක් තියලා ඈත්උනා.
Hoseok කිස් එකක් තිබ්බා කියලා තේරුන Jiminට මුලු මූණම එළිය වෙන විදිහෙ ලස්සන හිනාවක් ආවා.
"ඌව්ව්ව් කොල්ලගෙ මූණේ ලස්සන..." Hoseok කිව්වේ Jiminගෙ කම්මුලකුත් මිරිකනගමන් හිනාවෙවි.
"එහෙම තමා මම ආදරේ කරන අය.. මටත් ආදරේ කරනකොට..." Jimin කිව්වේ හිනාවෙවි Hoseokගෙ අතේ එල්ලිලා එයාගෙ ඇස් පුංචි වෙන හිනාවත් එක්ක Hoseok දිහා බලාගෙන.
"අපි හැමෝම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි Chimi..."
Hoseok කියනකොට Jimin කරේ පොඩි ලමයෙක් වගේ හිනාඋන එක විතරයි.
"ඔච්චර හුරතල් වෙන්න එපා Chimi..."
"ඒ මොකෝහ්?" Jimin ඇහුවේ පොඩි එකෙක් වගේ ඇසුත් බෝල කරගෙන... තවත් හුරතලෙන්.
