Chapter - 11

136 34 7
                                    

(Unicode)

ထယ်ယောင်းအိမ်ပြန်ရောက်လာတဲ့သတင်းကြားတာနဲ့ ဂျီမင်းကလည်း အပြေးကလေးပင် ရောက်လာလေတယ်...။ သူရောက်တော့ ထယ်ယောင်းနဲ့ကလေးပဲ အိမ်မှာရှိနေပြီး ယွန်းဂီကတော့ အလုပ်သွားလေပြီ...။

"ယောင်းရယ်... မင်းက မပြောမဆိုနဲ့ထွက်သွားတော့ ငါတို့စိတ်ပူနေကြတာ... ယွန်းဂီက သူ့အိမ်ကိုလည်းအသိမပေးဘဲ ကလေးတစ်ဖက်နဲ့ မင်းကိုလိုက်ရှာခဲ့ရတာ"

"အင်း...ငါသိပါတယ်... ငါလည်းစိတ်ရှုပ်လို့ထွက်သွားလိုက်တာ... မင်းကတော့ လူပျိုလေးဆိုတော့ ဘယ်နားလည်ပါ့မလဲ... အိမ်ထောင်သည်ဘဝက ထင်သလောက်မလွယ်ဘူးကွ"

"‌ဒါပေမယ့်လည်း အချင်းချင်းညှိနှိုင်းကြပေါ့... သူကလည်း ငါတွေ့သလောက်တော့ မင်းအပေါ်ညှာတာပါတယ်"

ထယ်ယောင်းလည်း ထိုစကားကြောင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်...။ သူလည်းသိပါတယ် ယွန်းဂီက အများကြီးကောင်းပေးတယ်ဆိုတာ...။ ဒါပေမယ့်လည်း ထယ်‌ယောင်းအတွက်က ဒီလောက်နဲ့မှမလုံလောက်တာ...။

"မင်းသိလား... ငါ့အမေအိမ်ပြန်ရောက်တော့ အရမ်းကိုလွတ်လပ်ပေါ့ပါးသွားတာ... တာဝန်တွေ ဝတ္တရားတွေ ဘာတစ်ခုမှမရှိတော့ဘူးလေ... ငါ့သားလေးနဲ့ယွန်းဂီကို ချစ်ပေမယ့်လည်း ငါဒုက္ခမခံနိုင်ဘူးဂျီမင်းနီ... ဖြစ်နိုင်ရင် မေမေနဲ့အတူပဲ ပြန်နေချင်တယ်"

"မင်းအမေက ယွန်းဂီကိုခုထိလက်မခံသေးဘူးမလား"

"အဲ့ဒါကြောင့်ပေါ့... တကယ်ဆိုယွန်းဂီက ငါ့အမေဘယ်လောက်ပြောပြော သည်းခံပေးရမှာ... ငါနဲ့သားလေးရဲ့ ဘဝရှေ့ရေးအတွက် သူ့တလွဲမာနတွေကို ဖယ်ထားသင့်တယ်"

ဂျီမင်းကတော့ သက်ပြင်းကိုသာချမိတယ်...။ ယွန်းဂီရဲ့မိသားစုက မဆင်းရဲကြပေမယ့် သာမန်လူလတ်တန်းစားတွေပါ...။ ယွန်းဂီကတော့ သားအကြီးဆုံးဖြစ်တဲ့အလျောက် တာဝန်‌ယူထားရတာတွေ များလွန်းနေတယ်...။ သူ့အသက်အရွယ် သူ့အနေအထားနဲ့ဆိုရင် ခုလိုမျိုးမိသားစုကို စောင့်ရှောက်ပေးနိုင်တာက တော်တယ်လို့ပြောလို့ရတယ်...။

ထယ်‌ယောင်းတို့အသိုင်းအဝိုင်းကတော့ လူချမ်းသာတွေဖြစ်တဲ့အလျောက် တော်တော်လေးကို အချေကြီးကြတယ်...။ အထူးသဖြင့် ထယ်ယောင်းရဲ့အမေပေါ့...။ ထယ်‌ယောင်းကသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေတတ်ပြီး ဘယ်သူနဲ့မဆို အပေါင်းအသင်းလုပ်နေတာပါ...။

Unstoppable Marriage Where stories live. Discover now