2nd chance -the book 2

Chapter 2

Shariah POV

Continuation of flashback

"So you can keep me
Inside the pocket of your ripped jeans
Holding me closer 'til our eyes meet
You won't ever be alone, wait for me to come home"

hayyy..sana pagbalik ko Ronnie..mahal mo pa rin ako..nag umpisa nang tumulo ang luha ko..namimiss ko na sya..Nandito ako ngayon sa garden ng school..mag isa lang ako dito kaya naisipin kong kumanta..nagulat ako nang biglang may nag abot sakin nang panyo..pagtingin ko ay si Carlos..

"s-salamat.."

"alam mo ba..nung kinindatan kita nung quiz bowl..napansin kong ang sama ng tingin sakin nung lalaking kasama mo..sya ba ang dahilan nang pag iyak mo??"

"sinaktan ko sya..ang ginawa lang nya ay ang mahalin ako..pero ang tanga ko..pinagtabuyan ko sya.." naalala ko na naman yung time na yun..nung iniwan ko sya..

"magaling kang kumanta..sumali ka sa banda ko..",pag iiba nya ng usapan..

Nung una, tumanggi ako dahil hindi ako sanay na kumanta sa madaming tao..pero desidido syang isali ako sa banda nya..araw araw nya kong kinukumbinsi..at dahil sa kakulitan nya..napapayag nya ako..kaya ang naging busy ang buhay ko sa Canada..sa umaga ay nag aaral ako..sa hapon pagkaawas ay nagrerehearse..at sa gabi ay kumakanta sa OPM Bar..araw araw ay ganun ang ginawa ko..nilibang ko ang sarili ko para hindi ako makapag isip nang mga bagay na naiwan ko sa Pilipinas..

-----------

"hello?"..bungad ko sa cellphone ko nang magvibrate ito..

"bestie..congrats!!!"

"salamat bestie.."..mula nang nagpunta ako dito sa Canada..sina Mama, Papa at Steph lang ang kinokontak ko..nagtampo pa nga daw sina Ian, Jeff at JB..pero pinalinawagan na sila ni Steph..

"so uuwi ka na ba??..miss na miss na kita"

"hindi pa ko sure..madami pa kasi akong aayusin dito..", paliwanag ko sa kanya..pero iniisip ko na baka umuwi ako next month..kasi 25th anniversary nina Mama..

"ganun ba..hay naku Shah..umuwi ka na..sige na..ang dami ko pang gagawin..haha..bbye..", pinutol na ni Steph ang tawag..busy yun dahil malapit na ang opening nang kanyang restaurant..sa pagkakaalam ko ay 3 weeks from now ay mag oopen na yun..

--------

"oh Shah..andito ka na pala..", bati sakin ni Rico..nandito kami ngayon sa apartment ni Carlos..pinatawag nya kaming kabanda nya..nakakapagtaka nga ehh..may sasabihin daw sya samin..

"Carlos..ano bang sasabihin mo?.."..tanong ko sa kanya nung makumpleto na kaming apat..

"tumawag sakin si Papa..pinapauwi na nya ako", malungkot na sabi ni Carlos..alam kong kaya nalulungkot yan ay dahil kapag isa saming apat ang umalis..madidisband kami..

"ahh guys..ako rin kasi..25th anniversary ng parents ko", pagtatapat ko sa kanila..ang banda din kasi ang isa sa dahilan kung bakit nahihirapan akong umuwi..

"well..ako din..kailangan na ko nang kumpanya namin..", pag aamin din ni Rico..so it means kami palang tatlo ay pare pareho na nang desisyon..

"so it settled then..", sabi ni Simon..kinabahan ako sa sinabi nya..sya lang ang maiiwan dito kasi nga dito na talaga sya nakatira..parang nakaramdam naman ako ng guilt..kasi sa banda namin, kapatid na ang turingan..natahimik kaming apat..nagpapakiramdaman..ayoko mang mangyari ito..pero madidisband na kami..

"ano ba guys?..wag kayong malungkot..magkikita kita pa naman tayo sa Pilipinas ehh..", nakangiting sabi ni Simon..sabay sabay naman kaming napatingin sa kanya ng nagtataka..tumawa lang sya ng mahina..

"actually..magpapaalam na dapat ako sa inyo..naunahan lang ako ni Carlos.."

"what do you mean Simon?", tanong ko sa kanya..

"uuwi din ako nang Pilipinas.."., nakangiting sabi ni Simon samin..