2nd chance -the book 2

Chapter 6

SHARIAH POV

"thank you G Clef..ok ngayon naman ay may request sina Mr. at Mrs. Santos", sabi nung emcee..katatapos lang tumugtog ng G Clef..

"ang gusto nang mag asawa ay ang nag iisa nilang anak na si Ms. Shariah ay kumanta ngayon"

whatt?!..ano to..hindi ito kasali sa program..agad akong tumingin kina Mama at nakangiti ito..sina Steph ay ganun din..pati sina Carlos..hayy..sige na nga..para sa magulang ko..tumayo ako at pumunta kay Jeff para hiramin ang gitara nya..hindi ako ready kaya kung ano na lang kanta ang una kong naisip..

My love,
Its been a long time since I cried
And left you out of the blue..

Kina Mama ang party na to pero para sakin ang kanta ko..selfish ba ko?..napatingin ako sa pwesto ni Ronnie..nakatingin lang sya sa cellphone nya..

Its hard leaving you that way when I never wanted to

Kung alam mo lang ang dahilan nang pagtaboy ko sayo nun..siguro nasalba kahit man lang ang friendship natin..

Self denial is a game
Its strange I never would've
Wanted if until there was you

Cause I have learned that love is beyond
What human can imagine
The more it clears
The more I have to let you go

Akala ko nun magiging ok ang lahat dahil mahal natin ang isa't isa..pero hindi pala..dahil maraming factor ang dapat iconsider para masabi na kayo ang tinadhana para sa isa't isa..

It's what I dont understand is why Im feeling so bad now
When I know it was my idea

Desisyon ko ang iwan ka at hindi ipaglaban..pero bakit ganun..ang sakit pa din hanggang ngayon..

I could've just denied all the truth and lied

Sinungaling ako nung sinabi kong hindi kita mahal..sinungaling ako nung sinabi ko na hindi mo mahihigitan si Matteo Do..

But why am I the only one standing stranded on the same ground?

Pinili ko ang desisyon na yun..kaya eto ako ngayon..naiwan sa nakaraan..nabubuhay pa din sa nakaraan..at hindi makamove on..

Natapos ang kanta..at ganito ang mga mata ng mga bisita ?_?
puro pagtataka at pagtatanong ang mababakas pati sa G Clef, well maliban kay Ronnie na sa cp pa din nya nakatingin..

"wow..nagulat mo kami dun Ms. Shariah..we have no idea na nagmana ka pala kay Mrs. Santos sa pagkanta"

Kagulat gulat talaga yun dahil hindi naman ako nakanta nun..nakanta naman ako pag mag isa lang..ayoko kasing iparinig sa iba..ayokong maikumpara kay Mama..si Carlos lang ang nagpumilit na ilabas ko daw ang talent ko kaya heto..nagagawa ko nang kumanta sa harap nang madaming tao..

"grabe bunso..hindi namin alam na maalam ka din palang kumanta", bungad sakin ni Ian nang makabalik ako sa table namin..bale magkakasama sa iisang table ang G Clef at Proud Pinoy..

"oo nga bestie..bakit mo tinago samin?", nakanguso nitong sabi..napatawa naman ako sa inasal nya..parang bata lang..

"wala naman talaga akong balak kumanta sa harap nang madaming tao..si Carlos lang itong makulit..", turo ko sa katabi kong si Carlos..inakbayan naman nya ako..

"ang mga ganang talent..hindi dapat tinatago", nakangiti nyang sabi sakin..inasar nila kami na kesyo daw baka kami ang magkatuluyan..napatingin ako kay Ronnie..at nahuli ko syang nakatingin sa kamay ni Carlos na nakaakbay pa din sakin..yung tingin nyang yun..ganun din ang tingin nya kapag nakaakbay sakin si Jeff dati..