Unaware Feelings (Barkada Series #2)

Kabanata 19

Years

Tumingin ako kay Ise, nagbabakasakaling umayaw siya sa gusto ni Fallus, o kahit wag lang kami nitong iwanan dalawa. Ngunit ang magaling kong kaibigan ay ngumisi lang siya sa akin. Tila ba nagugustuhan nito ang pagkataranta sa aking mukha.

“Okay. Excause me,” her tone is full of teasing.

Halos sumunod naman ako sa kaniya. Puma-ere pa ang aking kamay sa pagtangkang pagpigil sa pag-alis nito, ngunit mabilis ko rin itong ibinaba nang makita kong nakatingin sa kamay ko si Fallus. Nakataas ang kilay niya tila ba nagtataka sa aking balak gawin.

I clear my throat and looked away out of embarrassment as he caught me.

“Do you need to study in Manila?” he asked, almost whisper because his tone is so gentle and low.

Ito ang unang beses naming mag-usap na kaming lang dalawa magmula nang magtapat ito ng dadamdamin sa akin. Madalas naman kaming mag-usap, ngunit madalas din na riyan ang mga kaibigan namin. And making conversation with him right now makes me uncomfortable knowing that he has feelings for me.

Oh, Amethyst. Stick on your plan and don’t ignored Dian’s situation here!

“Yeah,” namamaos kong sagot. Hindi pa rin tumitingin sa kaniya.

“Can I visit you there?”

Dahil sa kaniyang tanong ay marahas akong tumingin sa gawi niya. Nakita ko pa ang bahagya pagkagulat nito dahil sa paraan nang pagbaling ko sa kanya.

“Can’t I? Ayaw mo bang makita ako ng gusto mo?” muli tanong nito nang makita niya ang reaksyon ko.

I thought his low tone was due to whispering, but now I realize there’s more to it. Seeing his eyes full of sadness and worries makes me want to run and hide until I wouldn’t see his eyes as speaks of his agony. Tila ito ay inagawan ng kendy ng kaniyang kalaro at ngayon ay sobra-sobra ang pagkalungkot.

Kanino ba galing ang tungkol sa pagsunod ko sa Gavin na ‘yon? Ah, sa magaling kong pinsan na mukhang siraulo!

Hindi ko alam kung magagalit o magpapasalamat ako kay Reiven. Magagalit kase wala naman katutuhan ang mga pinagsasabi niya. Magpapasalamat dahil kahit paano ay may i-ra-rason ako sa mga kaibigan ko at kay Fallus.

Minsan may pakinabang din pala sa buhay ko ang lintik kong pinsan. Ipagdadasal kong magustuhan sana siya ng taong gusto niya. But of course, I will not tell him about it. Baka magdiwang pa ang gago at ano pang walang kabuluhang sabihin nito.

“Of course, you can. I think Reiven and I will live in one roof. Kung gusto mo siyang dalawin ayos lang din,” sagot ko nang mapagtanto ang kalungkutan niya.

Hindi naman ako gano’n kasama sa mga taong may gusto sa akin. Sabi ko nga noon, maldita lang ako pero malambot ang aking puso.

“Kapag nabasted, palipasin ang isang buwan bago manligaw ulit!” Malakas na sigaw ni Reiven mula sa sala.

Hindi ito pinansin ni Fallus at inalahad niya ang kanina pa niyang hawak sa harapan ko.

“This is my gift for your 18th  birthday. Belated happy birthday. Sayang at hindi natuloy ang pagdiriwang mo dahil pinaghandaan ko ang pagiging huling sayaw mo.”

I quickly took the cupcake stuffed toy. It has a simple design like an ordinary cupcake, but the size is comparable to a medium-sized teddy bear.

“T-thank you,” pabulong kong pasasalamat.

Niyakap ko naman ang ibibigay nito bago siya tinignan. Tumango siya sa akin, ngunit ang kaniyang mga mata ay gano’n pa rin. Puno ng kalungkutan at pag-aalala.