မေခတ္တာတစ်ယောက်လက်ထဲတွင်အသင့်ဖောက်ထည့်ထားသည့်ဆေးကိုအာခေါင်ထဲပစ်သွင်းပြီးဒေါ်မြင့်ကမ်းပေးသည့်ရေကိုလှမ်းယူကာသောက်ချလိုက်လေသည် ၊၊
" ကလေးငယ်ထမင်းမစားဘူးမလား ဒေါ်မြင့် "
" ရောက်ကတည်းကအိပ်ရာထဲလှဲနေတော့တာပဲ
ဒေါ်မြင့်အတင်းခေါ်လည်း မရဘူး "
" ဒါဆိုလည်းတခုခုချော့ကျွေးပြီး
ပါရာလေးဆက်ဆက်တိုက်လိုက်ပါနော် "
ထို့နောက်မှန်တင်ခုံပေါ်မှပရုတ်ဆီဘူးလေးကိုယူပြီးဒေါ်မြင့်ဆီပေးကာ
" ဒါလေး ကလေးငယ်ကိုပေးပေးပါနော် "
ပုံမှန်ဆိုနေချိုသွေးအနာတရဖြစ်တိုင်း ၊
ဖျားနာချိန်တိုင်းညသန်းခေါင်ယံအချိန်တွင်တိတ်တဆိတ်ဝင်ကာပြုစုနေကြပင်ဖြစ်သည်၊၊
ထို့ကြောင့်ဒေါ်မြင့်ကိုတစ်ဆင့်မှာနေရသည်ကို
မေခတ္တာတစ်ယောက်အားမလိုအားမရဖြစ်နေသည်၊၊
ထိုသည်ကိုသိသည့်ဒေါ်မြင့်ဟာ
" စိတ်ချ ခတ္တာရယ်
ဒေါ်မြင့် အသွေးကိုဆေးသေချာတိုက်ပြီး
ဆေးပါလိမ်းပေးလိုက်ပါ့မယ် "
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါ်မြင့်ရယ်
ဒါနဲ့ . . "
မေခတ္တာစကားမဆုံးခင်မှာပဲဒေါ်မြင့်ဟာ
" ခေါင်းကိုရော နဖူးကဒဏ်ရာလေးပါ
ဒေါ်မြင့်ညတိုင်းဆေးလိမ်းပေးပါတယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်မြင့်ရယ်
ညတိုင်းသေချာလေးလိမ်းပေးပါနော်
ဘာလို့ဆိုချူပ်ထားတဲ့နေရာကကွက်ပြီး
ဆံပင်မထွက်မှာစိုးလို့
နဖူးကလည်း အမာရွတ်မပျောက်မှာစိုးလို့ပါ "
" စိတ်ချပါ ခတ္တာရယ် !!
အသွေးလေးကို ဒေါ်မြင့်တာဝန်ထားပါ "
ဒေါက် . . ဒေါက် . . ဒေါက်
တံခါးခေါက်သံကိုကျွန်မကြားသော်လည်းပြန်မထူးပဲမိသားစုဓာတ်ပုံလေးကိုသာရင်ခွင်ထဲထည့်ကာပွေ့ဖက်ပြီးတံခါးဘက်ကိုကျောခိုင်းကာတစောင်းလှဲနေနေသည် ၊၊
ပြန်ထူးသံမကြားပေမယ့်ညတိုင်းဝင်နေကျဖြစ်သည်မို့ဒေါ်မြင့်ဟာသူ့သူဝင်လာလေသည် ၊၊
YOU ARE READING
မုန်းစကိုတိုစေလို
Romance၁၅နှစ်ကွာသည့် အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၏နှောင်ကြိုးငယ် ဒေါ်မေခတ္တာ + နေချိုသွေး
