" အသွေး မျက်စိခဏမှိတ်ပြီးတော့လက်ဖြန့် !!"
" ဘာလုပ်မို့တုန်း !! "
" လုပ်ဆိုလုပ်စမ်းပါ !! "
ဆုမြတ်ကအတင်းလုပ်ခိုင်းသည်မို့ကျွန်မလည်းမျက်လုံးမှိတ်ကာလက်လေးဖြန့်လိုက်လေသည်၊၊
ထိုစဥ်ကျွန်မလက်နှစ်ဖက်ပေါ်တစုံတခုရောက်လာသောအထိအတွေ့နဲ့အတူ
" ရပြီ ဖွင့်တော့ !! "
ထို့ကြောင့်ကျွန်မလည်းမျက်လုံးတွေကိုအသာ
ဖွင့်လိုက်လေသည် ၊၊
ထိုစဥ်မြင်လိုက်ရသည်ကအသဲပုံစက္ကူဘူးလေးပင်ဖြစ်သည် ၊၊
" Happy Birthday ပါ သူငယ်ချင်းလေး !! "
" ဟဲ့ !! မနက်ဖြန်မှလေ !! "
" သိတယ်လေ !!
ကျောင်းပိတ်လို့လေကောင်မရဲ့
ကဲ . . ဖွင့်မှသာဖွင့်စမ်းပါ !! "
ဆုမြတ်ရဲ့အသံစူးစူးကြောင့်ကျွန်မလည်းထို
အသဲပုံစက္ကူဘူးအဖုံးလေးကိုဖွင့်လိုက်လေသည်၊၊
ထိုတွင်တွေ့လိုက်ရသည်ကတော့ရောင်စုံဖဲပြားကလစ်လေးတွေ ၊ ဖဲပြားခေါင်းစီးကြိုးလေးတွေသာဖြစ်သည် ၊၊
" ဟယ် !! လှလိုက်တာ !! "
" ခရမ်းရောင်ချည်းပဲကျတော့မလှဘူးလေ
ဒါကြောင့်ရောင်စုံလေးမျှဝယ်လိုက်တာ
ခရမ်းရောင်လေးတွေလည်းများကြီးပါပါတယ် "
" အေး !! ငါကြိုက်တယ်
နင်ကလည်းရွေးတတ်လိုက်တာ !! "
" အေး ဒါဆိုလည်းမုန့်ဝယ်ကျွေးတော့
မုန့်စျေးတန်းသွားကြမယ် အသွေးမ !! "
" အေးပါ !! ငါဒါလေးသိမ်းလိုက်ပါဦးမယ် "
တဖက်တွင်လည်း . . . .
" ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ခတ္တာ !!
နေချိုးသွေးက စာတွေဘာတွေလုပ်လာပါလား "
ဆရာမကေသီရဲ့ပထမဆုံးချီးကျူးစကားသံကြောင့်မေခတ္တဝမ်းသာဂုဏ်ယူမဆုံးဖြစ်နေလေသည် ၊၊
" ဟုတ်လား အမကေ !!
ကလေးငယ်လေးက စာတွေရတာလား "
" ဟုတ်ပါ့တော် !!
အမှတ်တွေတော်တော်တက်လာတာ
အရင်ကတော့သူ့နောက်မှာနံရံပဲရှိတယ် !!
ဥာဏ်လေးကကောင်းရက်သက်သက်ပေနေတာ"
YOU ARE READING
မုန်းစကိုတိုစေလို
Romance၁၅နှစ်ကွာသည့် အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၏နှောင်ကြိုးငယ် ဒေါ်မေခတ္တာ + နေချိုသွေး
