Chapter - 15

259 42 10
                                    

(Unicode)

အချိန်တွေကုန်ဆုံးလာတာနဲ့အမျှ ရင်ဘက်ထဲကဒဏ်ရာတွေလည်း အနာကျက်စပြုလာလေပြီ...။ ပါးပါးရောလို့ မေးတတ်တဲ့ဂီယောင်းလေးပင် နားလည်သိတတ်တဲ့အရွယ် ရောက်လာပြီမို့ သူ့ဆီမှာအဖေတစ်ယောက်ပဲရှိတော့တာကို လက်ခံသွားခဲ့လေပြီ...။

တစ်အိမ်လုံးက အလိုလိုက်ထားပေမယ့်လည်း ဂီယောင်းလေးက အရမ်းလိမ္မာတယ်...။ သူ့ဒယ်ဒီအပေါ်မှာပဲ သိတတ်တာကြောင့်မို့ ယွန်းဂီမှာ ပင်ပန်းသမျှပြေပျောက်ရတယ်...။ ကျောင်းတက်ရင်းနဲ့ အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေလုပ်ရတဲ့ သူ့အတွက်ကတော့ ပင်ပန်းတယ်ဆိုပေမယ့် ဂီ‌ယောင်းလေးရှိနေတာက သူ့အတွက်အားအင်ပဲလေ...။

အခုဆိုရင်ယွန်းဂီလည်း စီးပွားရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့ ဘွဲ့တစ်ခုရသွားပြီမို့ နာမည်ကြီးကုမ္မဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်စဝင်နေလေပြီ...။ စစချင်းမို့ လစာနည်းသေးပေမယ့် ရှေ့လျှောက်အလားအလာကောင်းတာမို့ သူတို့သားအဖရဲ့အနာဂတ်အတွက် ပူစရာမလိုတော့ပါ...။

"ဂီယောင်းရေ...ဒီညစောစောအိပ်မယ်... မနက်ကျောင်းတက်ရမှာနော်"

"ဟုတ်ကဲ့ လာပြီဒယ်ဒီ"

သူ့အန်တီလေးဖြစ်သူဆိုဟွန်းနဲ့ ဆော့ကစားနေရာကနေ ယွန်းဂီခေါ်တာကြောင့် ခပ်သွက်သွက်လေးထူးလိုက်တဲ့ဂီယောင်း‌ကြောင့် သူတို့အားလုံး သဘောတကျနဲ့ရယ်မောမိတယ်...။

"ကြည့်ပါဦး... သူ့ဒယ်ဒီခေါ်ရင် ပျာနေတာပဲ"

"မနက်ကျောင်းတက်ရမှာလေ အန်တီလေးရဲ့... ဂီယောင်းလေးရဲ့ ပထမဆုံးကျောင်းတက်ရက်မှာ ပန်ဒါမျက်လုံးလေးတွေ ဖြစ်လို့မရဘူး"

"ဟုတ်ပါပြီ ကိုစကားတတ်လေးရယ်... သွားတော့ သွားတော့ အရုပ်တွေ အန်တီလေးသိမ်းပေးမယ်"

"ဟင့်အင်း... ဒယ်ဒီက‌ ပြောတယ်... ကိုယ်ဆော့တဲ့အရုပ် ကိုယ့်ဘာသာသိမ်းရတယ်တဲ့... ဂီယောင်းဘာသာလုပ်မယ်"

စကားလည်းအရမ်းတတ်သလို လိမ္မာသိတတ်လွန်းတဲ့ ဂီယောင်းကို သူတို့အားလုံးမချစ်ဘဲ မနေနိုင်ပါ...။ ထယ်ယောင်းနဲ့တူတဲ့အတွက် ခုအရွယ်လေးကတည်းက အချောလေးဖြစ်နေပြန်တာကြောင့် တွေ့သမျှလူတိုင်းက ချစ်ကြပြန်တယ်လေ...။

Unstoppable Marriage (Completed)Where stories live. Discover now