De fouten in de 'liefde'

H-5 "Je hebt mijn leven gered."

KIM

Waarom bood hij nu opeens zijn excuses aan? Eerst doet hij me zo erg pijn en nu bied hij zijn excuses aan. Maar waarom werd ik zenuwachtig als hij bij me was? Waarom wilde ik dat hij bij me bleef? En nog veel belangrijker: Waarom voelde ik dit niet bij Mark? Terwijl ik antwoorden probeerde te vinden op deze vragen viel ik in slaap.

Opeens werd ik gillend wakker, ik droomde weer hetzelfde, mijn ouders waren weg, Mark was weg, mijn zusje was weg.. Het gebeurde wel vaker. Toen ik weer in mijn bed ging liggen kwam Eren opeens naar binnen.

EREN

Terwijl ik in mijn eigen kamer in mijn bed lag hoorde ik Kim opeens gillen. Ik stond op en rende naar haar toe. Wat zou er gebeurd zijn? Ik zag haar in bed liggen. Ze huilde, wat mij op een een of andere manier heel verdrietig maakte. Ik ging naar haar toe en ging naast haar op bed zitten.

E: "Wat was er? Droomde je iets?" Ze zei niks, ze knikte alleen maar en begon allemaal maar harder te huilen. Waarom huilde ze?

E: "Okee, sst, wil je water?" Ze knikte weer.

Ik liep naar de keuken en haalde water. Waarom werd ik eigenlijk verdrietig? Ik wilde dat ze pijn leed, maar waarom lukte me dat niet? Alleen vandaag, alleen vandaag ga ik aardig tegen haar doen. Morgen ga ik anders doen, heel anders.

Ik liep weer terug naar boven en gaf haar het glas met water. Trillend pakte ze het glas en dronk een paar slokjes. Ik ging weer naast haar zitten.

E: "Wil je het vertellen? Wat heb je gedroomd?"

K: "Ik droomde dat ik mijn hele familie kwijtraakte, zoals het ook is gebeurd in het echt. Ik heb dit wel vaker gedroomd. Maar nu was het heel anders. Eerst had ik Mark nog. Maar nu heb ik hem ook niet meer. Ik heb niemand meer die ik kan vertrouwen."

Ze had duidelijk erg veel meegemaakt. En het was ook duidelijk dat ze mij ook bedoelde met "Ik heb niemand meer die ik kan vertrouwen." Ik ik voelde me schuldig, maar ik wilde niet van haar houden, want ik zou haar pijn doen. Ik weet dat ik geen vaste relatie 'aankan' ik wist dat ik gewoon met andere meisjes naar bed zou gaan. Ik zorgde ervoor dat ze in bed ging liggen en ging even naast haar liggen. Ik zorgde ervoor dat ze tegen mijn borst aanlag. Ze rook zo lekker, een geur die heel speciaal was. Niet de geur van dure parfum of andere spraytjes, ze rook lekker zonder iets speciaals te doen, want ze was niet nep. Ze is echt.

Toen Kim in slaap viel stond ik voorzichtig op en liep naar mijn eigen kamer, natuurlijk kon ik niet slapen. Niet na wat ik vannacht had meegemaakt.

Toen de wekker weer na 2 uur afging werd ik zuchtend wakker, ik had maar 2 uurtjes geslapen ofzo. Ik stond op en liep naar de keuken. Kim was al bezig met het ontbijt.

K: "Goedemorgen."

E: "Goedemorgen, ben je al wat beter?" Ze knikte en schonk thee in. Ik ging alvast zitten. Toen ze het theekopje op tafel zette, viel het kopje om. De thee viel om, half op mij en half op de tafel. Ze schrok en zei meteen:

K: "Sorry, sorry ging echt per ongelijk. Ze pakte een paar tissues en doekjes en begon het droog te maken. Zoveel pijn deed het niet eens. Ik voelde haar adem, ze werd weer zenuwachtiger.

E: "Als je wil dat ik je vergeef moet je geen sorry zeggen maar iets anders doen." Ze keek me vragend aan.

K: "Wat dan?"