Bazen karşımızdaki insana o kadar bağlanırız ki onu sevip, sırıl sıklam aşık olduğumuzu sanarız fakat gerçekler pekte öyle değildir... Kendimize ne kadar yediremezsekte bu böyledir onsuz olamayacağımızı sanarız ağlarız sızlanırız hatta acı çekeriz belki günlerce , haftalarca belki de aylarca hatta yıllarca... Sana bi soru sormalıyım; Sen aşkı ne kadar tanıyorsun, aşkı tanımadan aşık olduğunu nasıl söylüyorsun ? Kimse onun gibi bakmadı bana, kimse beni onun gibi sevmedi, o farklı felan filan vs... Belki de ona karşı bi hayranlık duyuyorsundur olamaz mı ? Her insan her insanı sever ama aşık olunması sevmek kadar kolay değildir. Aşk diyince neden aklımıza hep acı çekmek geliyor acaba belki bunun sebebi çoğu aşkın acıyla sonlanmasından dolayıdır. Günümüzde herkesin bildiği meşhur kavuşamayan çiftler vardır; Leyla ile Mecnun , Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin... Birbirlerini çok sevmelerine rağmen aşkları acı sonla bitti. Bazen sen ne kadar seversen sev her zaman bir engel karşınıza çıkar bu sorunlar ; Mesafeler olabilir , aileniz, huzursuzluk, yaş oranları, uyumsuzluklar, vs... Sonuçta yine hüzünle başbaşa kalıyorsunuz. Hem biliyormusunuz boşananların %70'i evlenmeden önce sevgililer ve daha sonra anlaşamadıklarından dolayı ayrılıyorlar. Bana göre Sonsuz ve gerçek aşk yoktur.
