🅁🄴🄻🄸🄶🄸🄾🄽 14

1.2K 180 19
                                    


"ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနော် လိမ္မာတယ်"

"မင်းကမှ ဟင့်..ငြိမ်ငြိမ်နေရမှာ"

ရှောင်းကျန့် ပြေးစရာလမ်းမရှိတော့ဘူး၊
ဒီရေချိုးခန်းထဲ ရေချိုးကန်ထဲမှာပိတ်မိနေပြီး
မြွေလိုရစ်ပတ်နေတဲ့လက်တွေရဲ့ပိုင်ရှင်ဟာ
သူ့ကိုလွှတ်ပေးလိုက်ဖို့စိတ်ကူးရှိပုံမရပါ။

ရေချိုးပြီးသားဖြစ်တဲ့ရှောင်းကျန့်က
တစ်ခေါက်ထပ်စိုရပြန်ကာ
ချမ်းတုန်သွားရမယ့်အစား သူ့တစ်ကိုယ်လုံး
ပူပြင်းနေရတယ်။ ဒီအတိုင်းဆိုရင်
ဒီညလည်း သူတို့ပင်ပန်းကြရဦးမှာပဲ..။

"မင်း  .. မမောနိုင်ဘူးလား"

"မမောပါဘူး အားအပြည့်ပဲ"

ရှောင်းကျန့် အသက်ကိုလုရှူရင်း
မေးလိုက်ပေမယ့် ရိပေါ်ကတော့
ပြုံးဖြီးလို့သာပြန်ဖြေကာ
သူ့လည်တိုင်နဲ့ရင်ဘတ်နေရာတွေကို
မက်မောစွာနမ်းရှိုက်နေခဲ့တယ်။

"အင့်"

ရှည်လျားတဲ့လက်ချောင်းက
သူ့ရဲ့အနောက်ဘက်ကိုရန်မူလာတာကြောင့်
ခေါင်းကိုမော့ကာနှုတ်ခမ်းကိုက်လိုက်ရတယ်။
ဘယ်နှခေါက်ပဲဖြစ်ဖြစ် အစပိုင်းကို
အသားမကျနိုင်သေးဘူး။

"နာလို့လား"

"နည်းနည်း"

ရိပေါ်က သူ့ပါးပြင်ကိုဖွဖွ
သပ်ပေးလာခဲ့ပြီး နှုတ်ခမ်းကို
နူးနူးညံ့ညံ့နမ်းလာခဲ့တယ်။
အရမ်းကိုမှနူးညံ့လွန်းလို့ သူက
အလုံးစုံပျော်ဝင်သွားခဲ့ပြီး အောက်ဘက်က
နာကျင်ခြင်းကိုပါမေ့လျော့သွားရပါတယ်။

"ဟာ့ ..ရိပေါ်.."

"အင်း ကိုကို၊ ရရဲ့လား"

ရှောင်းကျန့် ခေါင်းကိုသာ
ဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြလိုက်ပြီး ရိပေါ်ရဲ့လည်တိုင်ကို
ခိုတွယ်ထားလိုက်တယ်။
သူတို့ရဲ့အသွေးအသားချင်းဆက်နွယ်လိုက်တိုင်း
ဖော်ပြမတတ်တဲ့ကြည်နူးမှုက
ဦးနှောက်ကိုရိုက်ခတ်လာကာ
မရိုးနိုင်တဲ့မျက်ရည်ပေါက်လေးများ
ခုန်ဆင်းသွားရပြန်တယ်။ဒီလိုအခါတိုင်း
ရိပေါ်က သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းထောင့်လေးတွေကို
အနမ်းနဲ့ခြောက်သွေ့စေလေရဲ့။

R E L I G I O N Where stories live. Discover now