Taehyung'un anlık hırsla,sonuçlarını umursamadan sıraladığı cümleler soğuk hastane kolidorunu anlık bir sessizliğe boğmuştu.
Jungkook tek kelime etmeden sevdiğinin kanı ile boyanmış gömleğine bakıyor, üzerine ki bakışları umursamıyordu.
Taehyung hâlâ nerede ne söyleyeceğini öğrenememişti belli ki.Duvarların ardında ki sevdiği belki de melek olmuştu fakat Taehyung diline hakim olamamıştı.
Yüreği miniğinin acısına katlanamazken Taehyung herşeyi daha da çıkmaza sokmuştu.
"Doğru mu ?"
Jin'in tok ve sert sesi soğuk ve kasvetli kolidorda yankılandı.Boynu kıpkırmızı olmuş ve damarları belirginleşmişti.Mantıklı bir cevap ister bir eda ile karşısında ki adama bakıyordu.
Chan hae ise tepki vermedi.Öylece karşısında ki duvarı izliyordu Namjoon ince bileklerine masaj yapıyordu.
"Doğru mu ? Dedim!"
Jungkook burnunun kemerini okşarken Jin'in yükselen sesi sayesinde ellerini güçsüzce bıraktı.
"Doğru..Küçük kardeşini şuan yerine geçecek kadar çok seviyorum."
Jin duyduğu cümleden hemen sonra salise farkı ile Jungkook'un yanağına sağlam bir yumruk geçirdi.Yüzünü dağıtıp kanına girmek istiyordu.
Chan hae'den inen yumrukla beraber tiz bir çığlık yükselmişti.Jin'in elleri ıslak yakaları kavrıyorken.Jungkook karşılık vermiyordu.Onu benzetmesini ve bilinçsiz kılmasını istiyordu.Bu şekilde daha az acı çekebilirdi.
"Şerefsiz herif! Nasıl kardeşlerim ile gizliden gizliye oynadın! Nasıl böylesine adi olabildin!"
Ağzından tükürükler ile çıkan sözler Jungkook'un ıslak kirpiklerine değiyordu.Yoongi bir yandan Taehyung'a hakaretler ederken Namjoon bile yoktu onunla.
Chan hae hızla ikilinin arasına girdi.Jungkook'un kaşından kanlar süzülüp giderken abisi ve eşini ayırmaya kalktı.
"Abi yapma! Lütfen herşeyi biliyorum.Onu seviyorum lütfen! Yapma!"
Jin'in solukları hızlıydı.Anlık adrenalin ile bedeni kaskatı kesilmişti.Chan hae arkasından abisine sarılmış yalvarıyordu.
"Bu iş bitecek! Jimin uyanınca,onun şahitliğinde bu işe bir son vereceğim! Ama şimdi şu adamı öldürmeliyim."
Duydukları isim ile kolidorda ki herkesin tüğleri ürperdi.Uyanacağı ne malum du?
"Hayır istemiyorum! İstemiyorum Jungkook'u bırakamam.Onu her şekilde kabul ederim abi,sadece babama hiçbir şey söyleme! Yalvarıyorum abi."
Jungkook dalga geçerek gülümsedi.Sel gibi yaşlar akıp giden yanaklarını şişirdi.
"Söyle..Anlat herşeyi.Kız kardeşini düşür yakamdan!"
Chan hae durduğu yerde sarsılırken Namjoon'a tutundu.Yine başlıyordu işte.Herkesi bu şekilde manipüle ediyor gibi geliyordu Jungkook'a.
"Kes sesini Jeon!"
Bu defa yükselen ses Namjoon'a aitti.Seokjin Jungkook'a yumruğunu kaldırınca Yoongi havalanan yumruğu hızlı bir hareketle yakaladı.
"Geri çekil!"
Dedi elleri ile sımsıkı kavradığı yumruğu geri iterken.Jungkook'u tuttuğu gibi geri çekti.
"Çocuk musunuz ? Siz.İçeride ki kardeşiniz! Lanet olsun sizin gibi aileye.Anlatsanıza eğer..eğer ölürse ne yapacaksınız ? Çözülebilecek konuları sonraya saklayın.İçeri de bir yerlerde damarlarınız da ki kanı taşıyan bir can var.Ona göre davranın."
