Destined.

Chapter 11

Lalalala~ Minamahal kita, o, giliw koooooooo!!!~ Wooooh

_______________________________________________________

 Chapter 11

ANGELA'S POV

"Anong nangyari, Ate?"

"Ewan ko din eh. Basta dinala siya dito ni Ram kanina at basang basa silang dalawa at walang malay 'tong babaeng 'to."

"Haay. Umiral nanaman siguro pagiging makulit ni Gela. Nasan si Ram ngayon?"

"Nasa baba, nagkakape. Napagalitan nga eh. Alam mo naman, mahina rin katawan ng magkakapatid na yun. Sakitin."

Unti-unti kong binuksan yung mata ko. Nagbulungan pa 'tong dalawa, maingay padin naman. -____-

"Pwede ba next time kung magbubulungan kayo, yung di makakaabala ng tulog?" inis kong sabi pero bumawi naman ako ng ngiti. "Oh ba't ganyan mga mukha niyo?"

Itsura nila.

O_____O

^__________^

"Hoy!!! Ano ba. Para kayong ewan!! MAGSALITA NAMAN KAYO!" sabi ko at tumawa. Kanina pako nagpipigil ng tawa dito. Nakakatawa kaya mga mukha nila. Hahahaha.

"Sa lahat ng nahimatay, ikaw ang ganyan. Bahala ka nga!" sabi ni Kay na inis. Kinuha niya yung unan at hinampas sakin saka tumalikod na.

Palabas na sana siya ng pinto pero syempre...

"Hoy. Wag kana magdrama dyan. May pa-walkout walkout kapang nalalaman. Ano ba nangyari? Bakit ako napunta dito sa kwarto ni Ate Rishel? Anong oras na?" sunod sunod kong tanong. Ewan ko, pero ngayon ko lang kasi napansin.

"Teka lang!! Dami mong tanong. Ewan din namin kung anong nangyari!" asar na sabi ni Ate Rishel.

"Basta ka nalang dinala ni R--"

Hindi natuloy ni Kay yung sinasabi niya kasi bastos 'tong si Ate Rishel eh.. "Ah! 9pm na nga pala. Okay kana ba? Wala na bang masakit sayo? Anong gusto mo? Naku, baka gutom kana ha. Ikaw pa naman, hindi nabubusog." tarantang sabi niya. Pero ano daw?! Ako hindi nabubusog? Insulto ba yun?! >___<

"Okay lang ako Ate. Pero isang tanong, isang sagot. Mahal mo ba ako?" -_____-

"HINDI." =____=

"Aray."

"Tae Gela! Anong mukha yan! HAHAHAHAHA!!! MAHAL KITA SYEMPRE!!! HAHAHAHAHAHAHAHA PAMBIHIRA!! HAHAHAHAHAHAHAHA!" edi siya nang masaya!! Ano bang meron sa mukha ko. :(( bakit siya tumatawa.. >_____<

Hinayaan ko lang siyang tumawa ng tumawa. Mahirap na, baka pag nagsalita ako, mas mabaliw pa siya. -____- Pinapanood lang rin naman siya ni Kay eh.

Oo nga pala! Andito pa si Kay.. "Ahhh.. Kay? Tara sa baba?" sabi ko nalang para naman sakaling tumigil 'tong si Ate Rishel.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAAAAAAAA... HOY!! WAG! HINDI KAPA OKAY. HAHAHAHAHA MAGPA HAHAHAHA M-MAGPAHINGA KA HAHAHAHA MUNA HAHAHAHAHAHA"

Tinignan lang namin si Ate Rishel tapos tumingin ako kay Kay. Sumenyas siya na bumaba na kami kasi baliw na si Ate Rishel. Delikado na buhay namin sa kwartong 'yun. Sumunod naman ako.

"HAHAHAHA! HOY!!! HAHAHAHA WAG WAG NIYO AKONG HAHAHAHAHA IWAN!!! HAHAHAHA MGA HAHAHAH LECHE KAYO!!! HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!" rinig kong sigaw ni Ate Rishel. Haaay. Bakit may mga taong tulad niya? Jusko po... -_______-

Pagbaba ko, nakita ko naman sina Ram, Ryan, Kuya Robi, Cheska, at ang buong sambayanan. -__________-

"Anong m-meron? Bakit andito lahat? At bakit para kayong namatayan? Ano nangyari?" O_____O