𝑌𝑜𝑢'𝑟𝑒 𝑚𝑦 𝑚𝑜𝑜𝑛 II Minsung

❀29❀

Minho

Muzyka grała dosyć głośno kiedy siedzieliśmy przy jednym z większych stolików w restauracji. Na miejscu byli już prawie wszyscy. Po jednej stronie siedziałem ja z Jisungiem, obok nas changbin z Felixem, a po drugiej Hyunjin że zestresowanym Jeonginem. Bardzo śmieszył mnie widok młodego tak zdenerwowanego faktem że siedzi koło ikony do której wzdychał całe liceum.

Czekaliśmy jeszcze na Chana i jego partnera. Jednak z tego co mi wiadomo, kiedy będą blisko restauracji mają dać Hyunjinowi znać, wtedy ten po nich wyjdzie.

W ten sobotni wieczór okazało się iż mój szef robi imprezę nie tylko dla nas. Były jeszcze spore grupy osób też prawdopodobnie świętujące jakąś okazję. Szef pewnie wcisnął wszystkie te imprezy na jeden wieczór z czystej wygody. Takie wydarzenia to nic łatwego do przygotowania zwłaszcza wtedy kiedy klienci życzą sobie muzykę światła pusty parkiet i odpowiednie nakrycia stolików. Jednak nie uważam żeby to jakoś źle wpłynęło na naszą grupę. Powiedziałem jedynie Jisungowi, że jeśli poczułby się przytłoczony, od razu ma mi o tym powiedzieć.

Nagle telefon Hyu zawibrował.

-Ah! Chan I Seungmin są już prawie tutaj. Idę po nich, będę stał przed wejściem. - powiedział, po czym wziął telefon i wstał od stolika przeciskając się przej Yanga i finalnie wychodząc przed restauracje.

-powiedz no Jeongin, jak dotychczasowe doznania z twoim ulubieńcem? Hmm? - zapytał prześmiewczo Felix na co nasza reszta zaśmiała się prawie równocześnie.

-stary, nawet nie pytaj.- powiedział zakrywając oczy jedną dłonią a drugą oparł łokciem o blat. - chcę tylko powiedzieć, że jeśli dostanę zawału albo palpitacji serca proszę weźcie mnie do odpowiednich służb. - zażartował. Po chwili oderwał się z blatu i dodał - Minho będzie wiedział gdzie, on ma doświadczenie.

Cały stolik wybuchł śmiechem. Mimo że czasem faktycznie denerwowały ,nie docinki Yanga to akurat teraz mu wyszło, nie powiem że nie.

po dłuższej chwili i naszych małych rozmów na tematy, które akurat pady nam na język, do naszego stolika przyszli nasi ostatni goście. Hyu przepchał się z powrotem na swoje miejsce. Dwoje chłopaków, którzy przyszli usiedli koło nich na kanapach. Przywitali się z każdym po kolei po czym zaczęli małe rozmowy.

Kiedy dłużej przypatrzyłem się owemu Chrisowi zdałem sobie sprawę, że przecież pracuje on w kawiarni! Tej samej do której chodziłem zawsze kiedy miałem ochotę na jakieś dobre picie i tej gdzie pierwszy raz byłem z Jisungiem. Tego to ja się kompletnie nie spodziewałem.

Od razu lekko szturchnąłem Jisunga łokciem, aby zwrócić jego uwagę. Kiedy spojrzał na mnie zrobiłem ten charakterystyczny ruch oczami w stronę Chana. Chciałem żeby lepiej się przypatrzył, a może też go pozna. Jisung wychylił się lekko i spojrzał na blondwłosego chłopaka. przymróżył oczy i po chwili szeroko je rozszerzył przykładając rękę do buzi jednocześnie przenosząc wzrok z powrotem na mnie. Tak, poznał. Pokiwałem głową z uśmiechem.

-Hej gołąbeczki. - usłyszałem głos Jeongina - wiecie, że to nie ładnie odbywać... Czymkolwiek były te gesty oczami, w towarzystwie? - powiedział prześmiewczo. Cały Jeongin.

-A wiesz że to niegrzeczne wtrącać się w 'czymkolwiek były te gesty oczami'? - odpowiedział Jisung robiąc jednocześnie te ironiczne maślane oczy. Ta wiewióra chyba naprawdę czytała mi w myślach, bo chciałem powiedzieć dokładnie to samo.

Cały stół łącznie z najmłodszym, roześmiali się do rozpuku. Po tym rozmowy toczyły się bez końca. Miałem okazje zagadać do Chana o tym, że kojarzymy go z jego pracy. On, po dłuższym namyśle, rozszerzył oczy i również powiedział, że faktycznie przychodzimy tam dość często. Przeprosił jeszcze za to, że nie poznał nas od razu, ale zaraz po tym wtrąciłem się i powiedziałem, że nie ma najmniejszego problemu. Przecież prowadzenie kawiarni musi być niemiłosiernie trudno mimo, że może wyglądać całkowicie inaczej.