Love Me Once, Love Me Twice (On-going)

3.So thankful

Ethan's POV..

"Shit! Nakakainis talaga! Potcha!"
Hindi ko maiwasan mapamura sa tuwing naiisip ko na wala na akong kawala.

Alam mo ba yung feeling na inaantay ka ng parents mo mag 21 para lang maipakasal sa isang babae na hindi mo naman gusto? Gusto kong magwala! Nakakainis eh!

Halos araw-araw nag-aaway kami ng Mom at Dad ko dahil lang diyan! Pinipilit nila ako sa bagay na ayaw ko dahil sa kagustuhan ng Grandma ko na magpakasal kay Shacy Jaye Tan.

Actually okay naman ang babae eh. Maganda, sexy, mayaman, matalino, at ewan kong mabait. Pero ayaw ko eh. Ayaw ko talaga. Ikaw ba naman 21 years old ipapako na sa mga gawaing pang asawa at basta! Err.

"Ptnga ina talaga! Fuck! Fuck! Damn it! I shouted sabay sipa sa door.

Hindi ko kayang makitang mawala ang Grandma ko ng dahil sa akin. Ayon kasi sa doctor niya, hindi siya pwedeng maging problemado , ma stress, masaktan o malungkot dahil masyadong mahina ang puso niya. Sa simpleng bagay lang ay pwede na siyang mawala.

Teka. Nakalimutan kong magpakilala. Ako nga pala si Ethan Tyler Anderson.

*toktoktoktok*

This is it! The worst day of my life! The wedding! Hell no. It's sucks. Too irritating! Damn.

I opened the door and smirk at my Father.

"What?" I asked.

"Ready kana ba?" He answered me that question.

"What do you think? Dad you're just insulting me! Just get out!"

Hindi talaga kami nagkakabati ng Dad ko. Knowing everything about him. He's such a cheater! Just great!

Wala na talaga kong kawala. Ito na to. Hayy. Nag buntong hininga na lang ako. Goodluck na lang sa career ko.

Nag-ayos na ako papuntang simbahan.

Ang daming tao. Tuloy na tuloy na talaga ito. Wala na akong takas. Kakabwisit! Takte!

Nag start na ang wedding ceremony. Nakikita ko na si Shacy malapit sa altar. Habang naglalakad, bakas sa mukha ko ang kainisan.

Blahblahblahblah ...

Ewan hindi ako nakikinig sa pari. Hindi naman ako intresado eh..

"AKO! Tutol ako! Itigil ang KASAALLL !"

Nagulat ako sa sumigaw. Isang babae. Hindi ko alam kong baliw ba siya o ano. Maganda naman siya pero messy yung buhok niya tapos ang haggard2x ng mukha.

At sino naman siya?

Kitang-kita ko ang pagtulo ng luha niya. Parang wala siya sa sarili. Umiyak siya at tumakbo palabas.

Natulala ako sa mga nangyari. Nakakabingi ang katahimikan.

After a minute marami na ang nag chichismisan. Tinignan ko ang parents ko. Mom is too shocked and Dad is staring at me. Para bang pinaghihinalaan niya ako.

Pagtingin ko sa harap, wala na ang pari. Ewan ko kung saan. Ano baa.. Ahhhh. Naguguluhan ako!

"Masaya kana?" Shacy said and she smiled at me. Ewan ko kung malungkot o masaya kasi parang cold ng pagkakasalita.

"Natigil na ang kasal. Hindi pwedeng ipagpatuloy ng pari ang wedding ceremony kapag may taong tutol sa kasalan," she added.

"Sorry," the only word I replied to her.

She walk away.

Okay lang. Ang importante masaya na ako ngayon! Oh yeah! Freedom baby!

But wait. Yung babae.. Sino siya? At bakit niya yun ginawa? I'm too thanlful for her.

Ang saya saya ko talaga!

Hahanapin ko siya. Hahanapin ko talaga.

Suddenly, pumunta si Dad sakin.

"Is that your plan?" Sabi niya at parang galit pa siya.

"Definitely NO. But I'm too thankful," sagot ko naman.

"Siguraduhin mo lang Ethan!"

"Heh! Makapagsalita ka naman. Mas mabuti ng huwag pilitin ang sarili sa iba kung hindi mo naman pala kayang panindigan at mahalin ng totoo. Stop fooling around Dad! You're not a saint!"

Tinignan niya ako. Ang lalim ng tingin niya. Para bang may nais ipaliwanag. Ewan.

"You know nothing," he said then he walked away.

Umuwi na ang mga bisita. So did I.

Si Grandma? Ang alam niya, nagpakasal na kami. Bago kasi ako tumungo sa church ay nagpunta ako sa bahay ni Grandma.

Hindi ko talaga maalis sa isip ko ang babaeng tumigil ng kasal. Hayy. She's my hero. I'll do my best to find her.

I'll do everything for her.

Sana makilala kita.