Beni Sev | Asker&Doktor

25. Resmi

🖇️ Hoşgeldiniz

🖇️ Nasılsınız? Ben iyiyim çok şükür.

🖇️ Umarım bölümü beğenirsiniz💌

İyi okumalar...
...

~ sana hayranım ~

Gözlerime vuran güneş ışığı ile gözlerimi yeni bir güne açtım. Açtığım gibi saate baktım, sabah 6:00 olmuştu bile. Aklıma düşen ilk jeton ile yatağımdan yavaşça doğruldum. Rüzgar dün bende kaldı, kanepede uyuyor olması lazım.
Yavaşça kalktım ve odamdan çıktım, halime aldırmadan lavaboya gittim fakat göz ucuyla salona baktım, Rüzgar iki büklüm bir şekilde kanepede uyuyordu.
Yüzümde tebessüm oluştu ama lavaboya gittim ve üzerimi başımı düzeltip işlerimi bitirdim. Saçımı her zamanki gibi yukardan dağınık bir topuz yaptım ve salona girdim, salonum ve mutfağım birleşik olduğu için sessizce içeriye girdim.

Mutfağa geçtim ve sessiz çıkmasına özen gösteren hareketler yaparak bir kaç eşya çıkardım, salatalık ve domates gibi. Arada gözlerim huzurla uyuyan Rüzgar'a kaydı. Dikkatlice baktığımda verdiğim yastığa iyice sarılıp uyuduğunu gördüm, düzenli nefes alış verişleri huzurla uyuduğunun göstergesiydi. Ben tekrardan tebessüm ettim içimdeki sevgiyle. Tekrardan hazırlamaya başladığım kahvaltıya döndüm ve sessiz, sakin hareketlerle kımıldadım. Arada aklıma gelen şarkılar ile söyleyecek oluyordum, fakat aklıma içerde uyuyan Rüzgar geldikçe susup sessizlik içinde işime devam ediyordum.
...

Sonunda kahvaltıyı hazırlayıp masayı kurmuştum, bu zamanın içinde Rüzgar anlamadığım bir şekilde uzunca bir uyku çekti.
Masanın önünde durmuş, eksik var mı diye bakıyorum. Bir anda arkamda birkaç adım duydum ve Rüzgar'ın uyandığını anladım, sonrasında arkamdan sarılan kollar ile yüzümde kocaman bir gülüş belirdi.
"Günaydın" dedim neşeli sesim ile, o ise burnunu boynuma gömüp küçük bir öpücük kondurdu. Derin sabah sesiyle "günaydın" dedi ve bedenimi saran kolları ile dokunduğu yeri okşadı. Sabah sabah hissettiğim yoğun sevgi ile gözlerim usulca kapandı ve başım arkamdaki omuzuna yaslandı.
"Çok güzel kokuyor" dedi, neyi kastettiğini anlamadım ve başımı kaldırarak kollarının arasında ona döndüm. Kolları gevşedi fakat tutuşunu bırakmadı. Ona doğru döndüğümde saçları dağılmış, uykulu gözlerle ve büyük gelen pijamalarla onu bulmayı beklemiyordum.

"Ne güzel kokuyor?" diye sordum, yüzünde belli olmayan bir mutluluk vardı, gülmüyordu fakat mutluydu. "Kokun yastığa sinmiş" dedi çapkınca ve erkeksice sırıttı. Gözleri parıldadı, pek kullanmadığım bir yastıktı aslında.
Aklıma ne dediği düşünce yanaklarımın en sevdikleri renge döndüklerine emindim ve ispatlayabilirdim.
"Hemen kızarmasın o yanakların" dedi ve yaklaşarak yanağıma ufacık busesinden kondurdu. Daha çok kızaran yanaklarım hislerimi ele veriyordu. "Kahvaltı?" diye sordum, sevmediğimi ve genellikle yemediğini biliyorum, fakat yinede cevabının başka olduğundan eminim. Konuyu dağıtmam lazım!

Kahkaha attı ve başını salladı, "olur gamzelim, kahvaltı ederiz, sen bir kaçmasan...", sonuna doğru kendi kendine bişeyler mırıldandı fakat ne dediğini pek duymadım. Zaten şu an utancımdan yerin dibine girmek istiyorum! Niye her vücut hareketimi görüyordu ki?

Bu sefer tam olarak kollarından sıyrıldım ve masaya geçtim, o ise oturmadı. "Benim az işim var" dedi ve arkaya doğru adımlar atarak lavaboya gitti, bende oturduğum yerde onu bekledim. Kalbim çok hızlı atıyordu, çıkacak gibiydi, nedense her seferinde kalp krizi geçirecek gibi oluyordum.
Başım dönüyor, elim ayağım boşalıyordu, bide dudaklarımın ve kelimelerimin uyuşması vardı. Bu adam ban iyi mi geliyor, kötü mü ben anlamadım?