Kayboluş Mahkemesi

15. BÖLÜM: KIRMIZI ŞAKAYIK

15. Bölümümüz sizlerle. Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayını.

!!!Bu bölüm içerisinde hoşlanmayacağınız işkence ve şiddet unsurları bulunabilir.

İlahi bakış açısı

"Derin!" Diye sesiyle sevdiği kadını tutmak istercesine bağırdı. Geç kalmıştı onu kurtarmak için. Öfkeyle tutuşarak elindeki silah ile onu denize atan adamın kafasına vurdu. Birkaç kez daha vurdu veadamın yüzünü dağıtıp yere düşürdü.

Hiç düşünmeden Derin için denize atladı. Tuzlu su omzundaki kurşun yarasını yakarken acısını hiç umursamadan Derin'i tutmaya çalıştı. Yüzme bilmiyor ya da dövüştüğü için gücü kalmamış olabilirdi çünkü bedenini bırakmış denizin derinliklerine ilerliyordu. Kıvanç kolunu tutup kendine çektiğinde Derin'in gözleri kısa bir an açılıp geri kapandı. Bu umutla belinden yakalayıp omzundan dolayı zorlansada sudan çıkardı.

Kollarındaki baygın bedeni karaya çıkardı. Kıvanç omzunun acısını umursamayarak kucakladığı kadını arabaya doğru ilerletti. Derin'in nefes almadığını fark ettiğinde dizlerinin üzerine düştü. Onun alamadığı nefesi ciğerlerinde hissetmek ceza oldu Kıvanç için.

Ciğeriyle birlikte kalbi acırken yaralı kolunun titremesine aldırış etmeden Derin'in yüzünü ellerinin arasına aldı ve sarstı. "Uyan, Derin!" Bedenini yere bırakıp nabzına baktı. Çok düzensiz ve az nefes alıyordu. "Aç gözlerini güzelim...lütfen aç gözlerini."

Kıvanç, Derin'in dudaklarını araladı ve çıkarabileceği suyu bedenini çevirerek çıkardı. Nefes alışverişinin düzelmediğini görünce soluduğu nefesler Kıvanç'ın boğazını kesmeye başladı. Ne yapacağını bilemezken telefonunun içinde olduğu ceketini uzakta gördü. Derin'i bırakıp gidemiyor ama cekete de ulaşamıyordu.

Derin'in sol göğsündeki eli hareket etmeyince Kıvanç yutkunamadı. İçindeki acı çığ gibi büyüyordu, sevdiği kadının nefes alamadığı gerçeği onu acıtıyordu. Hemen Derin'in ıslak dudaklarını araladı ve suni teneffüs yaptı. Ciğerlerini acıtan nefesi Derin'e nefes olunca değer kazandı Kıvanç için. Verdiği nefes ve kolundan durmadan akan kanlar yüzünden başı dönen Kıvanç sadece kolları arasındaki kadın için endişeleniyordu.

Derin'in göğsü bir anda havalanınca Kıvanç dudaklarını dudaklarından ayırdı. Derin'in bir anlığına açılan gözleri Kıvanç için tutunulacak dal oldu. "K-Kıv..." dedikten sonra Derin'in gözleri tekrar kapandı. Kıvanç işe yaradığını anlayınca suni teneffüsüne umutla devam etti.

O sırada Kıvanç'a ulaşamayıp geri dönen Poyraz arabadan indi. Yerdeki cesetleri görünce hızla yere çöken Kıvanç'a koştu. Evlerine gitmek için yola çıkan ama Poyraz, Kıvanç için telaşlanınca yarı yoldan geri dönmek zorunda kalan Aylin ve Fatih'te arabadan çıktı. Yerdeki cesetleri ve Kıvanç'ın kucağında baygın duran Derin'i görünce Aylin ve Fatih'te koşmaya başladı. "Derin!" Diye çığlık attı Aylin. Onun bütün acılarında yanında olmuştu, yine olurdu, yeterki onu kaybetmesindi.

Kıvanç omzundaki el ve kulaklarına dolan seslerle dudaklarını nefes verdiği bedenden ayırdı. Kıvanç, Derin'in yüzündeki ıslak saçları iteledi. "Aç gözlerini Derin." Derin gözlerini açmıyordu ama nefes alıyordu. "Poyraz!" Diye adeta kükredi Kıvanç.

Yanındaki Poyraz, Derin'i Kıvanç'ın kucağından alacakken Kıvanç son gücüyle kolları arasındaki bedeni kaldırdı ve arabaya ilerletti. Kıvanç'ın omzundaki kanı gören Poyraz "Yaralısın bırak ben taşıyım Kıvanç." dedi ama Kıvanç cevap vermedi.

Derin'in beyaz gelinliğinin üzerindeki kanları gören Aylin. "Vuruldu mu?" Dedi güçsüz çıkan bir sesle. "Denize mi düştü. Hayır, hayır o yüzmeyi bilmez ki."