Part-60

359 24 1
                                    

"Sana bir kere hiç reddetmeden izin verdim. Ama bu sadece bir kerelikti bayım. Bi dahakine o kadar kolay olmayacak o işler. "

"Demek öyle." diyip beni kucağına aldı. Ne kadar çırpınsamda işe yaramıyordu.

"Louis indir beni burdan."

"Hayır."

"Bare birşey giyseydim üstüme."

"Peki." diyip beni yatağa bıraktı ve dolabına doğru yürüdü. Bende o sırada üstümü kapatmak için birşeyler aradım.

Dolabı uzun bir süre karıştırdıktan sonra buldum sonunda der gibi sırıtmaya başladı. Ve elindekileri arkasında tutarak benim yanıma yaklaştı. Yanıma geldiğinde elindekileri göstererek "Al. Acıdım." dedi.

Ahh! Elindekiler sadece iç çamaşırlarından ibaretti. -,-

"Louis bunlar ne? Hiç getirmesende olurdu." dedim. O da sırıtarak "Peki o zaman bana uyar." diyip onlarıda aldı.

"Hayııır. Vazgeçtim. Louis lütfen geri ver." deyip elinden zorla aldım.
Ve bir çırpıda giyindim.

Louis her zamanki gibi yine benim vücudumu süzüp sırıtıyordu. Birden ayağa kalkıp benide kucağına aldı.

"Kahvaltı vaktiiiii." diyip beni aşağı indirdi.

Mutfağa girdiğinde beni nazikçe boş bir tezgaha bıraktı. Bende onun yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Ne yapmamı istersin meleğim." dedi Lou.

"Ah! Teşekkürler ama ben hazırladım sevgilim." dedim. Ama buna itiraz etti. Bende bu sefer " Beraber hazırlayalım o zaman." dedim. O da kafasıyla beni onayladı. Bende tezgahtan inip Lou'nun yanına gittim.

"Louis üstüme birşey giysem olmaz mı?"

"Zaten var ya." dedi sırıtarak. Bende bu sözüne göz devirebilmiştim sadece.

-----------------

Louis ile kahvaltımızı hazırlamış hatta yemiştik bile. Beraber ne yapacağımızı düşünürken Louis konuşmaya başladı.

"Bence denize gitmeliyiz. Hem havada çok sıcak serinlemiş oluruz."

"Ah hayır! Ben deniz analarından korkarım."

"O zaman korkunu yenmeni sağlarım. Hem ben seni korurum meleğim."

"Hıhı." diyip göz devirdim tekrardan.

Biraz daha düşündükten sonra bu sefer konuşan ben olmuştum.

"Louis bence artık beraber yaşayalım. Zaten hep beraberiz. Sadece ikimize ait bir evimiz yok. Onu da bugün alalım. Olur mu?" dedim ona masum bakışlar atarak.
"İyi fikir. O zaman şimdi hazırlanıp zaman kaybetmeden çıkalım." diyip beni tekrardan kucağına aldı. Bende o an ufak bir çığlık attım. Louis hızlıca beni yukarı çıkardı. Ve yavaşça yatağa koydu. Sonra birden kafama birşey dank etti.

"Louis benim kıyafetim evde. Ben ne giyeceğim." dedim. O da gülümseyerek "Ben sana 3 sene önce beraberken bi kaç birşey aldırmıştım. Ve onlar hala duruyodur." diyip dolabı karıştırdı. Eline geleni yere atıyordu. Uzun uğraşlar sonucu kıyafetleri bulmuştu. Eline alarak zafer gülümsemesi ile bana verdi. Bende nasıl birşey diye baktığımda yüzümü direk Louis'e çevirdim. Çünkü aşırı kısa bir elbiseydi.

"Louis bu ne?"

"Elbise." dedi sırıtarak. Bende ona yine göz devirdim.

"Peki o zaman giyeyimde tüm erkekler benim bacaklarıma baksın." dedim bende ona.

"Bende bacaklarına bakan erkekleri teker teker beceririm." dedi sırıtarak. Bu sözüne karşılık ona tiksinerek baktım. Ama hemen yüz ifademi düzeltip giymeye başladım. Louis'in odada olduğunu unutmuştum. O yüzden rahat giyinmiştim. Ama kafamı yerden kaldırırken bana sırıtarak bakan Louis'i görmemle kendime saydırdım.

1-2 dakika öyle kaldıktan sonra üstümdekine bakıp çekiştirmeye başladım. Ama işe yaramıyordu.

Ben ustumu çekiştirirken Louis'de giyinmişti. Bende çekiştirmeye bırakıp Louis'e "Hadi gidelim." dedim. O da beni kafasıyla onayladı. Ve arabaya doğru yol aldık...

*-*

Selaam. Nasılsınız? Ben gayet iyiyim. Dün yayınlayacaktım ama sonradan geç oldu diye yatmak zorunda kaldim. (2'de)
Sabahta annem 8:30 ta kaldırdııı. Off.

Neyse herkes iyi okumalar.❤

Sizi seviyorum❤

Ha bu arada sanırım ilk defa bu kadar uzun yazdım djnfnd. Ama uzun olması hiç birşey degistirmiyo malesef. Hatta bu bölüm uzun ama hiç olaysız oldu.

Neyse Gorusuruz.♥

WhatsApp |Louis Tomlinson|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin