DUYGUSUZLAR

TOPLANTI

Düşüncelerim kilitlenmişti. Sağanak bir yağmurda şemsiyesiz kalmış gibiydim. Duymuyor, görmüyor, düşünemiyordum. Hislerimi elimden almışlardı. Asla pes etmezdim ben. Güçlüydüm çünkü. Peki ya şimdi ne olmuştu? Ben niye bu haldeydim? Kendimi niye bin parça hissediyordum? Neler oluyordu? Niye bilmiyordum hiçbir şeyi? Bileklerimde yoğun bir acı vardı. Dağılmıştım. Tuhaf kokular geliyordu burnuma. Sigara, alkol, yanmış kağıt, nem kokusu. İğrençti. Bu kokular bana başka iğrenç bir şeyi daha hatırlatıyordu. Ne görmüştüm en son? Bir çift mavi göz, kolumu tutan iri ve güçlü bir el, yakadaki broşlar. Jacqueleen'di karşımdaki. Tuzağa düşürülmüştüm. Bu bir oyundu. Bay Brown ve Jacqueleen bir tuzak kurmuşlardı bana. Peki başka kim vardı bu oyunda? Rose, Talon, Darkness. Kimler kandırıyordu beni? Ne yapmam gerekiyordu? Hiçbir şey bilmiyordum. İçimde koca bir boşluk vardı. Ve ben o boşlukta savruluyordum. Bedenimdeki her hücre bana ayrı bir uyarı gönderiyordu. Ama ben yerimden kımıldayamıyordum. Korkmazdım kolay kolay. Ama bu sefer kendimi yavru bir kedi gibi hissediyordum. Son derece savunmasızdım sanki. Ellerimi acıtan bir ağırlık vardı. Bir halat. Bağlıydım. Ellerim, ayaklarım bağlıydı. Bir sandalyeye oturtulmuştum. Kafam öne düşmüştü ve ben saçlarımdan hiçbir şey göremiyordum. Ama hissediyordum. Burnumdan kan geliyordu. Kaçırılmıştım. Bunu anlamamak için aptal olmak gerekirdi. Anlamadığım tek şey nasıl bu hale gelmiştim? Bunu yapan da Bay Brown'du tabi ki. Ama niye yapmıştı? Ben zaten toplantıya gelecektim. Beni kaçırmasına ne gerek vardı? Hayır kesinlikle başka bir sebep olmalıydı. Onu öldüreceğimi öğrenmiş olamazdı. Tabi eğer Darkness'ta bana ihanet etmediyse. Of! Anlayamıyordum hiçbir şeyi. Neden hislerim, düşüncelerim kördüğüm olmuştu ki? Neler olduğunu bir an once anlamalıydım. Tabi önce halletmem gereken çok daha büyük bir problem vardı. Gözlerimi açmalı ve saçlarıma yapışıp boynumu geriye çeken elin sahibini görmeliydim.