Bölüm ✖️1✖️

63 1 1
                                    

MERHABA ARKADAŞLAR. ASLINDA BU KİTAP AKLIMA TAKILDI VE YAZDIM. YAZDIKÇA KURGUSU OLUŞUYOR. AMA BEĞENİLİRSE TABİKİDE DEVAM ETTİRECEĞİM UMARIM HOŞUNUZA GİDER. İYİ OKUMALAR. :D

MULTİMEDYA : Dolunay

Uçurum kenarına oturup bacaklarımı aşağı doğru sarkıttım. Elimde ki açılmamış bira şişesine yan gözle bakıp tekrar gözlerimi gökyüzüne çevirdim. Yıldızlar siyah gökyüzünü adeta boşluk kalmayacak şekilde kaplamıştı. Evde pencereden baksam bir veya iki tane görürdüm herhalde.. Ama bu yüksek dağda yıldızlar sanki gökyüzüne sarılıyordu. Rüzgar dağınık beyaz saçlarımı geriye doğru savuruyordu. Ciğerlerimi sızlatacak kadar derin bir nefes çektim. Bu manzarayı, , gökyüzünü ve bu rüzgarı özleyecektim. Sağ elimde ki biranın kapağını açıp havaya kaldırdım. Gökyüzünde ki parlayan dolunaya bakıp.

"Şerfe, dolunay" diye bağırdım soğuk cam şişeyi dudağıma götürüp nefes almadan dört yudum içtim. Bira şişesini yanıma bırakıp sol kolumla ağzımdan akan içkiyi sildim. Göz yaşlarım yanaklarımdan dudağıma doğru akıyordu tuzlu su ağzımı doldursada boğazımda ki keskin acıyı yok etmiyordu. Göz yaşlarım hala akmaya devam etsede silme zahmetine bile girmiyordum.   Onlarda yorulmuştu.

"Çok zıtız be dolunay. İsimlerimiz ve saç rengimiz aynı olmasına rağmen seni seven gece ve yıldızların var. Tek bir düşmanın var o da gündüz ama bir sevdiğin var o da gece. Benim hiç kimsem yok. Beni seven yok ki! Bu hayatta beni seven yokken ben kendimi nasıl sevebilirim dolunay" diye bağırdım acizliğimle.

"Ah! Bak yıldız kayıyor. İnsanlar salak gibi birde bu yıldız kayınca dilek tutuyorlar. Yıldız bile benden daha çok seviliyor. Onu gördüklerinde gülümsüyorlar dolunay. Ama ben aynaya bakınca bile kusasım geliyor. Aslında insanlarda haklı bana bakarlarken kim gülümser ki!" Biramı elime alarak büyük bir yudum içtim.

"Sarhoş olunca unutulur diyorlar yalan. Sakın inanma. Daha çok geliyor herşey üstüme" dedim hıçkırarak

"Bende geceyi seviyorum ne güzel hiç kimse yok. Hiç kimse beni yargılamıyor. Suratıma bakıp yüzünü buruşturmuyorlar dolunay ama sadece gece oluyor bunlar . Bak bir ortak yanımız çıktı bende gündüzü sevmiyorum" dedim sırıtarak

"Babam yüzünden bunları çekmek mi zorundayım ben. Benden korkuyorlar. Bir tane bile arkadaşım yok. Hergün kavga etsekte birbirimizi her daim seven bir sevgilim de yok. Ama senin var milyonlarca yıldızın var. Ve tabiki yanından hiç ayrılmayan gece"

"Sen gündüzü sevmiyorsun çünkü geceyi seviyorsun. Korkuyorsun gündüz çünkü parlamazsın. Bom! görünmez oluyorsun. Güneş her tarafı aydınlatırken sen orada öylece kalıyorsun, görünmez oluyorsun. Gece olunca ise parlıyorsun çünkü sen zavallının tekisin." Diye bağırdım. Ses tellerim boğazımı acıtırken ayağa kalkıp bir kaç adım sendeledim. Elimde ki şişeyi dolunaya doğru uzatıp.

"Lanet olsun ki her zaman seni kıskandım. Ne kadarda zavallıca değil mi?. Ama artık son. Burada her şey bitecek. Mezarımda dua okuyan kimse olmayacak. Belki babamın canı sıkılır bir kaç kişi satın alır ve mezarımda ağlatır. Bak bende ölünce yalnız değilmişim." Dedim aptalca gülümseyerek. Sonra hıçkırarak tekrar içkimden bir yudum aldım.

"Sen benim için ağlarmısın dolunay, hep düşünmüşümdür bulutlarda küserler mi birbirine o yüzdenmidir ki yağan yağmurlar. Sende yağmur yağdır tamam mı, gökyüzü" dedim yalnızlığımla. Sinirle elimde sıktığım bira şişesini yere attım ama kırılmamıştı. Ellerimi yüzümle birleştirip ağlamaya başladım. Hıçkırıklar ard arda boğazımdan çıkarken göz yaşlarımı silip başımı geriye attım.

"Hep babamın istediği kız oldum. Bir baba kızından dövüşmesini ister mi? Mesela gece sana güneşin yanına git diye zorlar mı? Zorlamaz.  Ama beni babam zorladı. Bir sürü kurslara yazdırdı. Her şeyi yaptı. Neden mi? Çünkü kızı zavallı ve masum olmasın diye! Kızı dövdüm aynı dediği gibi. Sokak dövüşleri. Kız yaşıyor mu daha bilmiyorum bile. Hep prenses olmak istedim. Küçükken Babamla oyuncak fincanlarımla kahve içmek istedim ama o bir kere bile benimle oynamadı. Hep abimle kıyasladı beni. Onun sayesinde abimden bile nefret ediyorum. Onu benden daha çok sevdi hep o! Hep o!" Diye bağırdım ellerimle saçlarımı çekip başımı kaldırdım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 20, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DolunayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin