ZİVA

9.BÖLÜM

Tuvaletteki işimi halledip sınıfa gittim bedirhanda gelmişti zaten.

"Günaydın civa, bu hediye paketi senin mi?"

Hediye paketi?
Kime?
Bana mı?

Sıranın altından çıkarttı biraz büyük bi hediye paketiydi açıkcası.

"Hayır benim değil yani sanmıyorum kim bana bişey alsın ki?"

"Ama üstünde senin adın yazıyor?"

Gerçektende benim adım yazıyordu. Sınıfa bi göz gezdirdim herkez bana bakıyordu bide sıranın üstündeki pakete, daha fazla dayanamayıp oturdum sıraya açmaya başladım paketi tabi bedirhanda olmak üzere herkes benim gibi merakla bekliyor içinden ne çıkacak diğe.

Kenarları yavru ağzı renkde (!) eski zaman motifleriyle süslenmiş çok güzel bir ayna. Dilim tutuldu o an kim yani nerden biliyor da.. Aynanın arkasını çevirince gözüme bir not takıldı yavru ağzı kağıdın üstüne yazılmış o kelimeler..

"Renklerin bir suçu yok bakma onlara öyle." diğe.

Tüm gün okulda bu hediyeyi, notu düşündüm kim aldı bunu benim bile dile getirmediğim yavru ağzı nefretimi kim anladı gözlerimden? Kim aynamın kırık olduğunu biliyor? En önemlisi kim bana bukadar yakın ben ona bukadar uzağım.?

Elife anlattım tüm olanları oda benim gibi çok şaşırdı. Tabi bide bedirhanın sıkıştırması var beni kim, tanıyomusun, kim yapabilir diğe.

Aslında daha önemli bişey var benim korkmam mı lazım korkmamam mı?

Ve ziva merakdan çıldırır..