"Yanii öyle değilde heyecanlı bir hayatı olsun isterdi"
So Hyun yere bakıp iç çekti.
"Bazen yoruluyorsun değil mi?"
"Evet"
Yine bir sessizlik oldu, ve o sessizlik sayesinde annemin telefon konuşmasına kulak misafiri olduk. Kapıya gidip dinlemeye başladık.
"Ne yapmalıyım,iyi yaşasınlar istiyorum."
"Ama ya onlara bir şey olursa,sorumluklarını üstlenemezsem."
"Peki,tamam"
So Hyun'la birbirimize baktık,ve annemin ayak seslerini duyunca yatağa fırladık. Elime hemen bilgisayarı aldım ve sanki So Hyun'la beraber takılıyormuşuz gibi yaptık.
Annem içeri girdiğinde 1-2 saniye bekleyip anneme baktık.
Annem ellerini önünde birbirine bağladı ve tavana bakıp nefesini bıraktı.
"Evet,sanırım istediğiniz oluyor"
Anında yatağımın üzerine çıkıp dans etmeye başladık.
"Durun,daha söyliyeceklerim bitmedi "
Kendimizi yatağa bıraktık.
"Kesinlikle tanıştığınız kişilere,öğretmenlere,okula giren hayvanlara kuşlar da dahil,hatta oturduğunuz sıraya bile dikkat edeceksiniz"
"Tamam,elimizden geleni yapıcağız"
