Lucy: Taeyeon,sen buraya nasıl geldin?
Taeyeon: Ben sadece buraya gelmeyi hayal ettim ve...
So Hyun: İşte bu. Sadece hayal etsek.
Lucy: Çok uzakta olduğunu sandığımız şeyler aslında en yakınımızda, aklımızda değil midir?
Taeyeon: Mesela atım onu çok özledim. O şu an krallıkta ama hep aklımda.
So Hyun: vay atın mı var? Bu çok havalı.
Lucy: Keser misin sesi- Ne? Bir dakika atın mı var?
Taeyeon:Evet ama neden buna bu kadar şaşırdınız.
Lucy: İhtiyacımız olan tek şey sınırları olmayan bir akıl değil mi? Ve uzakta sandığımız şeyler yakınımızda değil mi? O halde bu ikisini birleştirin bakalım ortaya ne çıkacak.
So Hyun: Benim kafam karıştı ben düşünmesem.
Taeyeon: So Hyun'a katılsam çok mu salak gibi görünürüm?
Lucy: İş yine bana kaldı. Taeyeon,atının burada olduğunu hayal etsen o buraya gelemez mi ? Yanında iki arkadaşını da getirse fena olmaz. Ve bizde onlara binip krallığa gitsek.
So Hyun: Aylarca uykusuz kaldım ve krallığa gitmenin yolu bu kadar kolay olmamalı.
Taeyeon: Bilmiyorum bunu hiç denemedim ama umarım işe yarar.
So Hyun: Hadi deneyelim şunu.
So Hyun ve ben,Taeyeon konsantre olabilsin diye sessiz olmak için kendimizi tutuyorduk. Taeyeon gözlerini kapatmış odaklanmaya çalışıyordu.
Bir kaç saniye saniye sonra Taeyeon'un yanında pembe ve mor renklerinden oluşan parıltılar belirdi ve içinden bembeyaz kanatlı bir at çıktı. Taeyeon gözlerini açtığında atına sarıldı ve onu sevdi.
Lucy: O gerçekten çok tatlı.
So Hyun: vay canına işe yaradı.
Biz Taeyeon ile beraber atla ilgilenirken So Hyun köşeye çekilmişti ve durgunlaşmıştı. Onu rahatsız etmeden izlerken birden yanında Sora belirdi.
Lucy: hey! onun burada ne işi var?
Taeyeon:Sora?
Sora,yanında So Hyun'u görünce hemen ona sarılmaya çalıştı ama So Hyun hiç beklemediğim bir hareket yaptı. Sora'yı itekledi.
Sora:Ama ben seni özledim neden bana bunu yaptın? yoksa sen beni özlemedin mi?
So Hyun: Özledim Sora. Ama özlemek istemiyorum.
So Hyun eline geçen ilk büyü kitabını aldı ve hiçte iyi anlama gelmeyen bir büyüyü okumaya başladı. Sora ,milim milim yok olurken So Hyun'a ısrarla onu sevdiğini söylüyor ve ağlıyordu. Benim anlamadığım So Hyun büyü yaparken neden Sora'nın buna izin verdiği. Yoksa gerçekten onu seviyor mu? Ama onu sevse bile nasıl ölümü göze alır? Yoksa gerçek aşk bu mu? Saçma.
Sora: Ama seni seviyorum...
So Hyun: Bende seni seviyordum Sora.
