Yaklaşık 1 haftadır annemin yatağının altına sakladığı kitaplardan yanına nasıl gideceğimizi araştırıyorum. Bunu So Hyun'a söylemedim çünkü salaklık yapıp işleri mahvedeceğinden korktum.
Ve Sonunda ilerleme kaydettim ve Ay'ı görünce yüzüğümün parlamasının sebebini buldum. Annem bize verdiği kolye ve yüzüğün içine kendi güçlerini hapsetmiş. Tahminimce üstümüzde fazla güç taşıdığımızdan beden korkuyu en aza indiriyordu. Bu nedenle olaylara soğukkanlı bakabilirdik. Ben yine de So Hyun'dan şüpheliyim ama neyse.
Ay,cadıların güç kaynağıdır. Araştırmalarım sonucu şunu öğrendim ki,eğer Ay'ı kendime,avuçlarımın içinde tutup bulunmak istediğim yeri düşünürsem orya gidebilirdim. Şu an aşmam gereken tek sorun o Ay'ı nasıl hareket ettirebileceğim.
So Hyun'a artık her şeyi anlatmalıydım. Elime kitapları alıp odamdan çıktım ve So Hyun'un odasına girdim.
"Ne yapıyorsun?"
"Kitap okuyorum"
"Ne kitabı?"
"Annemin odasında bir-iki tane heyecanlı kitaplar buldum"
"Heyecanlı kitap derken gerizekalıcığım elimdeki kitaplar gibi mi?"
"yaa! evet getir onları. Onlar serinin devamı"
"sana salak demekte ne kadar haklıyım şimdi bir kez daha kanıtladım"
"nedenmiş o kötü cadı?"
"bu kitaplar büyü kitabı da ondan"
"madem büyü kitabı o kadar okudum kitabı neden bir şey olmadı?"
"kitapta salak olduğunu anlamıştır"
"alınıyorum ama"
"tamam tamam"
So Hyun'a her şeyi anlattım ama o imkansız deyip zırvaladı. Onun buna benim kadar inancı yok.
"So Hyun, sadece biraz zaman lazım"
"Zaman geçse de mesafeler azalmayacak..."
