Media; Jae Hyun
Evde Jae Hyun ve Sora'yı da bulamadığımıza göre artık burada durmanın bir anlamı yoktu. Bizde eve gittik.
Aslında bu olay bize o kadar normal gelmesine şaşırmadım değil. Ama So Hyun'un tükendiği belliydi.
"So Hyun,iyi misin?"
Elindeki çikolatalarla televizyonun karşısına otururken konuştu.
" senin çikolatalarını yemekten daha iyi hissettiren bir şey olamaz. Beni boşver ya sen?"
"ne, ya ben?"
"sen iyi misin?"
"evet,neden?"
"bu 21.oldu sanırım"
"haa şu mesele. Sanırım artık acı çekemiyecek kadar yorgunum. Ne hissettiğimi bile bilmiyorum"
"iyi çikolata ye geçer"
"iyi fikir"
So Hyun'un yanına geçtim ve her zaman izlediği yemek programını bende izlemeye başladım. Tam yemek tarifini aklıma kazırken So Hyun beni dürttü.
"hani ben gitmekten bahsettim ya,sende bir yer var dedin,ailemin yanından bahsettin değil mi?"
"evet,bizi herkesin tanıdığı başka bir yer var mı sence?"
"yok"
"e o zaman orası işte"
"peki,gidecek miyiz?"
"düşünüyorum,ama sence gitmeli miyiz?"
"ben ne olacağım? oraya gidersem kim bilir neler olur?"
"ben seni korurum"
"şu an kendimi öyle güvende hissettim ki anlatamam"
"böceğe bak beni beğenmiyor. madem memnun değilsin sende güçlerini kullan o zaman. oradakilerden güçlü olduğunu hepsi biliyor,sana yaklaşacaklarından bile şüpheliyim."
"tamam gidelim o zaman,ama nasıl?"
"orasını bana bırak"
