imagination; calum thomas hood [zawieszone]

Like I Can

Dlaczego spoglądasz na tylko jedną ścieżkę?
Moje jest serce, dusza dla Twej duszy
Znajdą się kochankowie, którzy wyciągną swe dłonie
Lecz oni nigdy nie pokochają Cię tak jak ja.
~ Sam Smith " Like I Can"

- Pieprzony Hood - podciągnęła jeszcze raz nosem, sięgając po kolejną już chusteczkę - Pieprzone lody. Pieprzona pogoda. Pieprzony katar - wymieniała dopóki Nelly, nie wyszła z łazienki.

- Pójdę wytłumaczyć twoją nieobecność, kupić leki i wracam, okay? I już tak nie marudź, bo wiesz, że wkurwiasz, skarbie - na twarzy Hope, pojawił się sarkastyczny uśmiech. Odprowadziła ją wzrokiem do drzwi, po chwili kichając. Zaśmiała się pod nosem na samą myśl o tym, jak Hemmings wytrzyma z "nellusiowatymi humorkami" szatynki.

Z chwilą wyjścia przyjaciółki, jej telefon zawibrował, powiadamiając o nowej wiadomości.

Calum: Dlaczego nie ma Cię na zajęciach?

Hope: Może dlatego, że mamy inne rozkłady zajęć? Pomyśl czasem ;-;

Calum: Aha.

Prychnęła czytając ostatnią wiadomość.
Po chwili dostała następną.

Calum: W takim razie, gdzie jesteś?

Zastanawiała się czy dać mu odpowiedź. Nie miała ochoty na jego towarzystwo. Chwilę później uświadomiła sobie, że nie obchodzi go jej zdrowie, tak jak i ona sama.

Odłożyła telefon na komodę i położyła się wygodnie, próbując zasnąć. Telefon wciąż wibrował, przez przychodzące wiadomości. Podirytowana, sięgnęła po komórkę na oślep.
Natychmiast odblokowała wyświetlacz.

4 wiadomości od Calum
8 wiadomości od Nelly

Calum: Kłamca

Calum: Siedzisz w domu

Calum: Hope ty kupo

Calum: Odezwij się

Calum: idę do ciebie

Po odczytaniu wiadomości od brązowookiego, włączyła czat z przyjaciółką, by zobaczyć, co ona miała do powiedzenia.

Nelly : Hope?! Jesteś usprawiedliwiona, leki masz kupione iii

Nelly : iii ja idę z Luke'iem na zajęcia, więc poprosiłam kogoś fajnego

Nelly : kogoś kogo lubisz

Nelly : by przyniósł Ci te leki

Nelly : mimo wszystko co się stanie

Nelly : pamiętaj, jestem twoją przyjaciółką i kochasz mnie nad życie

Nelly : a jeśli się kogoś kocha, to nie można go zabić

Nelly : ily2

Hope: nie wkurwiaj

Postanowiła napisać jej obszerną wiadomość na temat tego, co spotka ją, gdy wróci do akademika, lecz jej plany pokrzyżowało pukanie do drzwi.

- Otwarte - powiedziała zachrypiętym głosem. Ledwo co siebie słyszała, więc jak on miał ją usłyszeć?

Hope: Wchodź do środka, tępaku

Po drugiej stronie drzwi, usłyszała dźwięk przychodzącej wiadomości i jego barwny śmiech. Otworzył je, niosąc w jednej i drugiej ręce, dwie reklamówki. Jedna napewno była z apteki, a zawartości drugiej reklamówki, nie znała.