Its hard to believe #6

173 7 1
                                    

p.o.v. marieke

Na gisteren ben ik niet meer uit mijn bed gekomen ik heb tegen mijn vader gezegd dat ik ziek was gelukkig geloofde hij het anders was ik de sjaak geweest.

Ik durfde niet naar school dat ik nu veranderd ben in uiterlijk zegt niet dat ik ook veranderd ben van binnen ik ben nog steeds bang dat ze me uitlachen dat ze me anders vinden dat ik raar ben en dat alleen maar om dat met Elise.

Terwijl ik in gedachten verzonken ben hoor ik opeens de deur gesloten worden ik schrik op uit mijn gedachten en kijk in het gezicht van mijn vader hij kwam een kop soep brengen, hij vroeg 'meisje gaat het met je?' ik antwoordde met een zucht en een hand op mijn hoofd. Hij legt z'n hand op mijn hoofd en voelt dat ik een beetje warm ben maar niet heel erg. Ik vraag aan mijn vader ofdat hij weg wil gaan want ik voel me echt niet lekker. Ik zet zacht de radio aan en val zo in slaap met de radio nog aan en met m'n hand nog op mijn hoofd.

Een paar uur later wordt ik wakker en zie dat er iemand is geweest want mijn soep is weggehaald en de radio is uitgezet. Ik loop naar beneden en zie daar mijn beste vriendin Bente zitten, wanneer ze me ziet springt ze op en knuffelt me. Wanneer ze me onderhand heeft dood geknuffeld laat ze me los en pakt iets uit haar tas, ik zie dat het chocolaatjes zijn waar ik zo dol op ben!!

Ze blijft een paar uur en gaat dan weer naar huis. We kunnen altijd zo lang door praten zonder dat we stil vallen, ik denk aan alle leuke dingen die we samen hebben beleefd en denkent aan bart val ik met een glimlach in slaap.

p.o.v. Bart

We zijn al halver wege de dag en ik mis steeds iets mijn ogen zoeken maar kunnen het niet vinden ik zelf weet niet wat het is tot Elise naar me toe komt en vraagt of ik weet waar Marieke is, ik weet het niet en zeg dus ook gewoon kortaf nee ze komt heel dicht tegen me aan staan en vraagt of er iets is, ik zeg weer nee en dan zegt ze opeens:

'Bart je doet de laatste tijd heel afstandelijk wat is er! ik wil nu weten wat er is' als antwoord geef ik boos

'ER IS NIKS!!!' ik wordt boos en loop weg voor dat er iets ergs kan gebeuren.

Sinds Marieke zo knap is kan ik aan niks anders meer denken, ik doe inderdaad afstandelijk tegen Elise maar ik kan niet normaal meer denken, en soms denk ik dat ze jaloers is dat ze het niet kan hebben dat ik naar andere kijk en met andere praat.

Aan het eind van de dag loop ik snel naar mijn kluis en pak mijn spullen, ondertussen weet ik dat het kluisje van marieke naast de mijne zit ik kijk en verzink in mijn gedachten en dan wordt ik geduwt door m'n beste vriend max, ik lach en geef hem een box hij kijkt me aan en vraagt waar ik aan dacht ik zeg niks en we lopen naar de fietsen ik weet dat hij het niet gelooft dat er niks is anders was ik niet zo in gedachten verzonken, maar ik ga niet tegen hem zeggen dat ik aan Marieke dacht. No way maar hij laat het er bij zo te merken.

p.o.v. Max

hahaha hij staat naar haar kluisje te staren hahaha omg hij is echt wel verliefd op haar,ik kijk naar hem en dan vind ik het maar goed om hem uit zijn gedachten te halen ik loop naar hem toe en duw hem tegen de kluisjes hij lacht en geeft me een box ik vraag aan hem waar hij aan dacht ( ik weet het wel maar vind het grappig om te vragen want ik wil het zeker weten) tot mijn verbazing zei hij dat hij aan niets dacht ik wist dat het niet waar was want ik ken hem al wel lang genoeg om te weten dat ie liegt maar ik laat het er maar bij. Want als hij niks wil zeggen dan doet hij het ook niet ik ken hem al zo lang.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- well peeps zo dit is alweer hoofdstuk 6 ik hoop dat jullie er een beetje van genieten en comments en votes zijn altijd welkom.

its hard to believeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu