its hard to believe

Its hard to believe #4

p.o.v. marieke

Hij keek me aan zijn, gezicht kwam steeds dichter bij de mijne ik voelde zijn warme lippen op Mijn lippen. Er werd aan mijn schouder getrokken en ik werd wakker en kwam weer in de realiteit.

Het viel me wel op dat ik niet door het gerinkel van de wekker werd gewekt, maar door een lieve stem die zei: gefeliciteerd kleine meid van me, het was mijn vader hij had een klein cadeautje in zijn hand en gaf het aan mij ik vroeg eerst nog wat het was maar hij zei: 'dan moet je het openmaken wil je weten wat het is.'

Ik maakte het kleine pakketje open en zag een heel mooi armbandje en kettinkje met een klein hartje liggen op een zacht zwart kussentje ik kijk van het doosje naar mijn vader en weer terug het was prachtig en zeg uiteindelijk

'dank je pap'

Hij kijkt me aan en lacht naar me en zegt dan ik heb nog meer voor je kleed je snel aan en kom dan snel naar beneden!!!

Ik deed mijn mooiste kleren aan een hoge skinny jeans en een mooie zwarte blous en uiteraard mijn ketting en mijn armband die ik voor mijn verjaardag kreeg van mijn liefste vader.

Eeenmaal beneden stonden er nog meer cadeau's ik maakt een klein pakje open waar een grote fles bij hoorde het waren lenzen!!!

Ik had daar al zo lang van gedroomd nu hoefde ik nooit meer die stomme bril op en werd ik er ook niet meer om uitgelachen, ik deed ze in en ging verder met uitpakken. Daarna moest ik er toch echt aan geloven en naar school toe gaan.

p.o.v. marieke (school)

Papa heeft mij naar school gebracht en toen ik uitstapte hoorde ik iedereen zacht met elkaar praten tot er op een gegeven moment iemand riep: 'ooooooeeeeeeh marieke wat zie jij dr goed uit!!'

En toen waren alle ogen op mij gericht ik liep naar de aula en iedereen keek mij aan iedereen kwam naar mij toe en vroeg wat er met me gebeurt was en iedereen vroeg me de kleren van het lijf. Wat je 16de verjaardag al niet kan doen. ;)

p.o.v. Bart (school)

Ik kom op school en zie niemand buiten staan en bij de kluisjes zie ik ook al helemaal niemand dan loop ik naar de aula en zie iedereen op elkaar geplakt rond 1 persoon het was een knap meisje met lange bruine krullen en ze kwam me bekend voor en toen herkende ik haar dat was Marieke het meisje dat Elise gister op de grond duwde! WAUW WAT WAS ZEI KNAP ZEG!!!! Ik drong naar voren om te luisteren en vooral te kijken wat ze zei! Het voelde alsof ik in de zevende hemel was beland

p.o.v. Elise (school)

Waar is iedereen denk ik bij mezelf ik loop naar de aula en zie een grote kring staan ik wring mezelf naar voren en zie daar Marieke zitten maar niet de sullige Marieke die we kennen nee Marieke heeft geen bril meer en ze ziet er super knap uit alle jongens staan zowat over haar heen te kwijlen terwijl ze dat eerst altijd bij mij deden! daar moet een stokje voor gestoken worden!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------hallo mensen op aarde en omstreken!!! ik hoop dat jullie een beetje kunnen genieten van dit verhaal want dit is het eerste verhaal dat ik schrijf en wil heeeeeel erg raag jullie mening weten xxxxxxxxx love you