its hard to believe

Its hard to believe #10

P.o.v. Marieke

Beide schrikken we op en gaan gelijk recht zitten. In de deuropening staat iemand die ik dus totaal niet verwacht had.

'Uhm, hallo Mike ' hij weet niet waar hij zijn handen moet laten en weet ook niet waar en hoe hij kijken moet.

'Stoor ik? Ik kwam namelijk kijken hoe het met je ging, ik kwam je vader tegen en hij zei dat je een auto ongeluk had gehad en een hersenschudding had, maar ik ga maar weer.' Hij kijkt me aan met die indringende groene ogen van hem waar je in zou verdwalen als je er te lang in bleef kijken.

Ik wend mijn blik van hem af en ga verder met praten. 'Uhm nee je stoort niet kom verder ga zitten, zou ik zeggen.'

'Wil je wat drinken?' Vraag ik dan uiteindelijk maar om de epic stilte die er was te verbreken.

'Uhm ja lekker doe maar een colaatje' nog steeds kijk hij me aan met zijn indringende groene ogen en zijn handen in z'n zakken, hij had zijn blik nog niet van me afgewend gehad

'Okee dan ga ik het even halen; Bart wil je ook iets?' Ik zie nog net dat hij ja knikt en loop dan vlug naar beneden ik hoor nog een paar voetstappen op de trap en ik hou mijn adem in tot ik zie dat Bart me heeft gevolgd.

'Wat doet Mike hier?' In zijn blik is frustratie te zien.

'Weet ik veel ik had toch ook niet gepland dat mijn ex zou komen of wel soms!' Ik haat het als mensen denken dat dingen mijn schuld zijn terwijl ik er helemaal niks aan kan doen.

'wacht zei je nou je ex?' Hij lijkt van de kaart gebracht door het antwoord dat ik gaf

'nou... uhm.... ja... hij is mijn ex nou blij?' ik sta met mijn hoofd in de koelkast 1. omdat ik drinken zoek 2 omdat ik niet wil dat Bart mijn gezicht nu ziet 3. omdat mijn hoofd er als een tomaat uit ziet en 4. omdat ik af moet koelen

'ho ho wacht eens even je ex maar wanneer hoe lang geleden?' hij denkt dat ik een grap maak terwijl ik serieus ben.

'weet ik veel 2, 3 jaar geleden ofzo, en ik maak geen grap als je dat soms denkt' ik begin mijn geduld te verliezen als hij nog 1 zo'n vraag stelt

'btw wat boeit jou het dat het mijn ex is jij hebt toch met Elise?!' zeg ik bits. Meteen heb ik spijt want hij kijkt een beetje verdrietig naar de grond.

'Sorry zo bedoelde ik het helemaal niet, laten we maar weer naar boven gaan voordat Mike zich dingen in zijn hoofd gaat halen.'

'Marieke ik heb nog 1 vraag.' Ik kijk hem achterdochtig aan bijna wetend wat hij gaat vragen.

'Waarom is het uitgegaan?' Daar had je het al. Een vraag waar ik wel antwoord op wilde geven maar niet durfde.

'Dat leg ik nog wel een keer uit maar niet nu dat is een te lang verhaal en het is te moeilijk en te pijnlijk voor mij om te vertellen.' Hij legde zich erbij neer en samen liepen we weer de trap op. Ik doe de deur open en Mike zit op mijn bed, wanneer hij ons ziet staat hij op om zijn glas te pakken en er wat van de drinken.

Ik weet niet goed wat ik moet doen dus ga op mijn bed zitten. Er hangt een gespannen sfeer tot dat Bart begint te praten, ik voel me niet fijn bij de vragen die hij stelt.

'Dus jullie waren een stelletje?' Hij vraagt het meer aan zichzelf dan aan ons ofdat hij zichzelf er van moet overtuigen dat het waar is ofdat hij het moet geloven maar het niet wil.

Ik ben blij dat ik geen antwoord hoef te geven omdat Mike me al voor is: 'ja wij waren ooit een stel maarja nu niet meer.'

Ik zie de nieuwsgierigheid in Bart zijn ogen en zie dat hij nog meer vragen wil stellen maar dan gaat zijn telefoon, hij pakt hem uit zijn broekzak en kijkt ernaar. Het lijk of hij twijfelt of hij op zal nemen of hem af zal drukken maar neemt dan toch op.