Its hard to believe #9

136 4 1
                                    

p.o.v.Marieke

De politie was een paar keer langs gekomen om te vragen hoe het met me ging en ze vroegen of ik me iets kon herinneren, maar dat ging super moeilijk aangezien ik nog steeds een hersenschudding had. De agenten waren heel aardig geweest en vonden het niet erg dat ik niks kon zeggen ik moest bellen wanneer ik weer iets zou herinneren, ik kon maar 1 iets tegen ze zeggen: 'de bestuurder lachte en trapte op het gaspedaal ik weet het zeker' ik had het er moeilijk uit gebracht maar de agente hadden me toch bedankt en veel beterschap gewenst. Het was een vraag die mij de hele tijd bezig hield.

*Marieke is al een week thuis*

Ik lig wat te lezen op mijn bed wanneer er op mijn deur wordt geklopt.

'Binnen' zeg ik zonder enige twijfel. Waarschijnlijk zal het Bente wel zijn ofzo omdat die al heel de week bij mij komt omdat ze me zo mist en dan neemt ze ook altijd iets lekkers mee.

Mijn adem stokt in mijn keel als ik zie wie er in de deuropening staat.

'Heey' zegt ie met zijn ogen naar beneden gericht

'Uhm hee' zeg ik nog steeds verbijsterd dat Bart voor me staat met in zijn hand een grote mand met allemaal lekkers erin

'Hoe gaat het met je?' Hij vraagt het met bezorgdheid je hoort het in zijn ondertoon. Nu kijkt hij me wel aan. Die grote bruine ogen boren in de mijne.

'Gaat goed, heb alleen nog erge hersenschudding dus moet nog heel veel rusten en daarom mag ik ook nog niet naar school' waarom is hij hier denk ik in mezelf en voordat ik het weet is het al uit mijn mond

'Waarom ben je hier eigenlijk?' Beschaamd kijk ik naar mijn roze dekbed, wachtend op zijn antwoord

Met een beetje een gekwetste toon zegt hij: ' ik kom kijken hoe het met je gaat of mag dat soms niet?'

'Jawel tuurlijk, alleen ik ben al een week thuis en je bent me nog nooit op komen zoeken en aangezien je altijd bij Elise bent enzo snap je?' nog steeds niet begrijpend wat er gebeurt en of het echt is dat Bart bij mij in de kamer staat.

Hij kijkt me gekwetst aan en ik wist dat ik het eigenlijk het niet had zeggen, ik wilde het zo graag weten maar blijf stil. Ook Bart zegt niks en blijft helemaal stil, hij lijkt wel in gedachten verzonken. Ik klop op bed het teken dat hij naast met moet komen zitten, hij schrikt op uit zijn gedachten en kijkt me een beetje raar aan. Weer klop ik op mijn bed nu twijfelt hij maar loopt dan naar mijn bed en gaat erop zitten.

Ik schuif op zodat hij beter kan gaan zitten en ik iets verder van hem vandaan zit. Ik kan het niet laten en snuif zijn geur op hij ruikt zo lekker naar playboy. Ik sluit mijn ogen en laat mijn hoofdrusten op Bart zijn schouder, hij schrikt van mijn handeling waardoor ik weer klaar wakker ben en ik weet dat ik weer in de realiteit zit.

P.o.v. Bart

Ze legt haar hoofd op mijn schouder en schrik van haar hamdeling omdat ik in gedachten verzonken was, mijn schouders schokken een kijk op en Marieke zat gelijk weer rechtop. Gelijk vind ik het jammer dat ze niet bleef liggen met haar hoofd. Om de stilte de verbreken vraagt Marieke hoe het gaat tussen mij en Elise.

'goed het gaat goed tussen ons ookal zien we elkaar tegenwoordig wel veel minder omdat Elise altijd afspraken heeft en als ik er naar vraag doet ze raar'

'o okee, houdt je van haar?' die vraag stelde ze. Hou ik eigenlijk van haar? Ze was zeker het knapste meisje dat ik had ontmoet - na Marieke dan- en ze was aardig maar mijn vrienden zeiden dat ze niet te vertrouwen is, ik geloof het nog steeds niet dat het zo is.

Ik had blijkbaar al best lang geen antwoord meer gegeven totdat Marieke zei 'ik uhm het spijt me ik had het niet moeten vragen'

'Het geeft niet' het enige wat ik kon zeggen.

Ik kijk naar haar ze heeft weer haar ogen gesloten maar heeft wel een glimlach rond haar lippen gevormd, ze ziet er zo perfect uit met die lach en die blos op haar wangen, opeens sperren haar ogen zich open en kijken die grote bruine prachtige ogen in de mijne. Er ligt een pluk haar in haar gezicht en kan het niet laten om die uit haar gezicht te halen. Marieke kijkt me nog steeds aan net als ik haar aan kijk ik kijk naar haar lippen en zei naar de mijne, haar gezicht komt steeds dichter bij de mijne haar lippen raken bijna die van mij en dan gaat de deur open.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------ola peeps, hoe vinden jullie het verhaal jullie zeggen het maar en alweer 500 reads gaat echt super snel ik weet nog toen ik begon met schrijven.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx me!!!!!!!!

its hard to believeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu