One Direction Say Whaa? (Tagalog One Direction Fan Fiction) *on hold*

{13} Cute Ng Ghost Na Ito Ah!

GABBYs POV

Boblocks...

.

.

.

Tonta...

.

.

.

Indio...

.

.

.

Boggart...

.

.

.

Baliw!

Konti lang ang mga yan sa mahabang listahan ng possibleng matawag ko kay Zayn ngayon. Natatakot na ko sa mga pinagkikilos ng lalaking iyan. Di ko naman sinabing kunin niya si BabyDoll ko!

"Zayn stop!!" sinigaw ko habang hinihila ang braso niya

Tumigil nga siya at humarap naman sakin. "I thought you left your favorite ragdoll here?"

"Yeah but I didn't asked you to get it!!" sabi ko, my hands going in all direction "Let's just get outta here, please??"

Nag-isip siya ng malalim

"No. We're not getting out of here not unless you have your ragdoll with you."

"But Zaaayn!! It's not important anymore! I'm seventeen! Eight years have passed already. Forget about it!" tumalikod ako para bumaba pero hinila ni Zayn braso ko

"Listen, stop being so stubborn! Just tell me which room, you remember right?"

"Of course I remember! How can I forget it?" nagpakita uli sa utak ko ang mga nangyari noon "You sure about this? I mean a little mouse scared you awhile ago Zayn...." sabi ko habang inaalala ang mukha niya noong palapit yung daga

"If you're afraid that we might see any 'ghosts', always remember this." lumapit siya sakin at hinawakan ang kamay ko "Ghosts can't harm you cause they're already dead love."

Binitawan ko kamay niya "Which makes them scarier! They're dead already so why am I still seeing them?!"

Tumalikod uli ako para bumaba na. Aba kung gusto niyang maiwan dito edi iiwanan ko siya. Wala rin naman siyang magagawa kung wala ako! Napatigil ako dahil hinawakan ng mahigpit ni hoodie ang braso ko.

"Hayahay buhay! Anak naman ng pitong put pitong pating. Ang kulit ng nanay mo. Bat ba di ka makaintindi??"

"Stop talking in Filipino and tell me which room!"

"Haixt! Sige na nga! I'll tell you ok?!" sabihin ko na kasi deep down miss na miss ko na to the highest level yung BabyDoll ko. "It's at the end of the hall."

"Wasn't that easy??" tanong ni Zayn sakin in baby talk habang pinipisil ang pisngi ko "Ok, come on."

Dahan-dahan kaming naglakad ni Zayn papunta sa dulo. The whole time ay hawak niya ang kamay ko at nakapikit ang mata ko. Baka kasi biglang may iba akong makita.

Habang nasa daan ay biglang namatay ang phone ni Zayn.

"AAAAAAAAHHHHHHHH!!!!!"

"Oh shut up Gabby. Damn my phone died. Where's Nialls phone?"

Binigay ko sa kanya ang phone ni blondie.

"Damn his phone is almost dead batt, what have you been doing with it?"