KAYIP CENNET

5.Bölüm

*DÜZENLENDİ*

Acizdim hem de doğduğumdan beri belki de kaderim buydu ve bu hayatta bildiğim tek şey kadere karşı çıkılmaz.

Gerçi artık bir sıkıntım yoktu biliyordum. Ben kendi içimde bir aileye sahiptim. Beni parayla değilde sevgiyle avutan bir ailem vardı.

"Bu konu hakkında bir daha konuşmıycam."dedim ve Arelin meraklı gözlerini daha çok üstüme çektim. "Önüne bak"diye uyardım. Kafasını önüne çevirip "Anlat"dedi

"Benim babam yok!"diyip lafıma devam ettim."Benim annem yok!"dedim sesimi daha çok yükselterek. Ve en çok korktuğum cümleyi söyledim"BEN YALNIZIM!"

Arel kafasını bana çevirip yüzüme baktı, onun okyanuslarında benim topraklarım kayboldu.

O sırada Arel'in okyanusları gözlerimden ayrılıp yan tarafıma kaydı.

Bir anda Arel arabayı sağa çekip bana baktı ve arabadan indi. Elleri birbirine sıkı bir şekilde kenetlenmişti.

Arabadan inmek için kapıya elimi koyduğumda kapı kendiliğinden açıldı. Arel bundan bahsediyordu büyük ihtimalle.

Açık kapıdan çıkıp Arel'in yanına gittim. Beni fark edince bağırarak "Sen böyle bir şeye nasıl dikkat etmezsin"deyip arabaya tekme attı.

İlk kez biri beni önemsemişti. Her zaman ki yaptığımı yapıp"Ne o beni önemsiyor musun?"dedim alayla.

Gözlerini bana öyle bir çevirdi ki bi an yutkunamadım.Sonra tekrardan arkasına döndü,uzaklara bakmaya başladı şimdi de.

Yüzünü görebilmek için önüne geçtim. Çenesinden tutup bana bakmasını sağladım.

"Bak tamam hatalıydım ama hayatımda ilk kez Ayşe Sultandan başka biri benim için endişelendi."dedim.

Hatalıydım ve bunun farkındaydım. Arel Feza beklemediğim bir anda bana sarılıp"Bir kisiyi daha kaybedersem yaşayamazdım."

******

Biraz geç oldu ve kısa oldu bölümleri aksatmamaya çalışıyorum ama hepimizin ortak belası olan sınavlarım ondan dolayı biraz aksıyordu.Sınavlarım bitti artık sık bölüm atıcam pazara bölüm gelebilir.

Sizi seviyorum yorum ve vote veren elleriniz dert görmesin