Karanlık Vuslat

4~ Rengarenk Bir Süreç

Talha'yi gorur gormez rahatlamistim aslinda. Gordugum torbaci adamlardan sonra farkli birini gormek ferahlik vermisti. Ona dogru dondugumde ellerimdeki haplari hışımla çekip beni sarsmaya basladi.

"Onlari yutmayi nasil dusunebildin?" dedi. Anlam veremedim. Bir insan tanimadigi birini neden bu kadar onemserdi ki?

Hafizami zorladim. Bu adami tanimadigima emindim. O kafayla hatirlayamazdim zaten. Celiski şurda ki simdi de hatirlamiyordum. Birkac sey soyledikten sonra beni bir yere goturdu.

Bahcesi kocaman olan, ciceklerle dolu cok guzel bir yer. O zamanlar buranin benim yasam alanim olacagini bilemezdim. Ne oldugunu anlayamadan kendimi burada buldum.

Ertesi gun esyalarimi toplayip ve birkac isimi halledip gelecegime dair soz verdim. Guvenceyi saglamak icin benden adresimi aldilar.

Bugun calistigim isten haftaligimi alacaktim. İcim umut doluydu. Yeni bir hayat yeni bir isik gorunuyordu.

Magazanin sahibi hastaneye yatacagimi duyunca avans verdi ve benim icin dua edecegine dair soz verdi. İcimde biriken umut kirintilari daha da bir yerini belirtti.

Ama ben aşkıma yenik düştüm ve aldigim haftaligimin hepsine eroin aldim. Simdi de o aldigim eroinlerin bitisiyle yikiliyordum.

Bu farkliydi, annemin ölümünü animsatiyordu. Boşluk.. Oyle bir bosluk ki bu.. Annemin ölümünde yerini kaybetmemek üzere varolmuş boşlugu hatirlatiyordu.

Bu dayanilmazdi, bu benim bunyeme fazlaydi.. Cok fazla.

Dusuncelerimde bogulmak uzereyken iceriye kosar adimlarla birinin girdigini hissettim. Gozlerimi acamadim. Acarsam beynimin bana oynayacagi oyunlarla karsilasmaktan korkuyordum. Titriyordum..

Vucudum da olusan damlalar bedenimi yakiyordu. Ama ben bir yandan da usuyordum.

Beni yatagima yatirdilar. Ayaklarimi karnima kadar cektim ve sallanmaya basladim.

Bu, bu cok fazlaydi.. Benim bedenime gore cok fazlaydi..

İceri giren bir adet telasli Talha'nin sesiyle irkildim. Bu adamin nesi bana ferahlik veriyordu?

''Hemen sakinlestirici vurun, hemen!'' etrafa emirler yagdirirken kosar adimlarla yanima geldi.

Yuzune bakamiyordum. Evet, cok sacma ama ona ihanet etmis gibi hissediyordum.

Bir an once bu durumdan kurtulmak istedim. Sakinlestiricinin etkisiyle uyumak istedim.

Suan istedigim ne eroin ne de baska bir seydi. Sadece bulundugum bu durumdan kurtulmak istiyordum.

Tenime degen sivrilikle vucudum kendinden gecmeye hazirlanirken ben gucumu yitirmeye basliyordum.

Goz kapaklarim beni dinlemeden kapanirken ben de ruhumu ve bedenimi coktan uykuya teslim etmistim.

#
Uyandigimda tepemde konusan beyaz onluklu kisileri gordum. Basim o kadar agriyordu ki tepemde konusan kisilerden birinin Talha oldugunu ancak simdi anlayabiliyordum.

Sahi ya kac saattir uyuyordum ben? Kendi istegimle uyumadigim icin mi bu kadar yorgun hissediyordum?

Kafamdaki dusuncelere son vererek Talha'yi dinlemeye basladim.

" Yerdeki paketlerden de anlasilacagi uzere hastamiz gizlice eroin temin etmis ve buraya geldiginden beri bunlari kullanmis. Bitince de krize girmis.

Bizde buyuk ilerleme kaydettik diye seviniyorduk fakat isler oyle degilmis. Aslinda anlamaliydik. Buraya ilk geldiginde kaninda yuksek dozda eroin saptamistik. Gecen ki kan degerlerinde de bunun biraz dusuk dozuna rastlamistik. Bu biraz da olsa bizi sevindirmisti.

Ama demek ki Zümra Hanim disarida daha fazla eroin kullandigi icin burada gizlice aldigi eroinler onu pek tatmin edemiyormus. Detoksifikasyon (arındırma) tedavisi yapacagiz.

Bunun yaninda terapi ve rehabilitasyon sürecide baslatilacaktir. Zira tek basina arinma tedavisiyle tedavi tamamlanmis olmaz. Allah yardimcimiz olsun Hüseyin."

Duyduklarim karsisinda kapali olan goz kapaklarimdan asagi yaslar suzuldugunu anlayabiliyordum. İnsanlar benim icin bu kadar endiselenirken ben onlara ihanet etmistim.

Ahh, yine insanlari dusunuyordum. Kendi cektigim acilar umurumda degildi. Bu merete de boyle baslamamis miydim ben?

Adinin Hüseyin oldugunu ogrendigim adam odadan cikti. Talha uyandigimi gorunce yanima dogru gelmeye basladi.

Yorganimi burnuma kadar cektim ve ona en masum halimle bakmaya calistim. Uzerinden siyahlik fiskiran biri ne kadar masum olabilirse tabii..

"Beni affedebilecek misin?"
Ahh ben bunu neden soylemistim? Onun beni affetmesi yada etmemesi niye onemliydi bu kadar?

Onu uzmus oldugum dusuncesi beni kahrediyordu. Ama neden?

Ondan nefret ediyordum evet cunku tek duze hayatimdan beni cikarip bu odaya tikmisti.

Gunesi sevmezdim, isigi, havayi sevmezdim. Ama onun yuzunden her sabah gunes isinlari odama girip urpermis bedenimi isitiyordu.

Bundan nefret ediyordum. Peki ama neden bu adama karsi kendimi suclu ve caresiz hissediyordum?

Ahmak Zümra. O kadar soru soruyorsun tek bir cevaba bile sahip degilsin. Dusuncelerim Talha'dan gelen sesle bolundu.

"Seni affetmemi istiyorsan simsiyah kalmis hayatindan rengarenk bir surece gecis icin kendini hazirla."

Soylediklerine bir anlam veremedim. Tam agzimi acip konusacaktim ki odadan cikti.

Yine dusuncelerimle basbasa kaldim. Sahi ya dedigi gibi siyahligimdan kurtulup yeni renkler kesfedebilir miydim?