9~ Bu Olamaz

183 32 8
                                    

Duyduklarim karsisinda deliye donmustum. Beni tutan adama tekmeler yumruklar savurmustum. Karsimdaki pislige kufurler etmistim.

En sonunda koluma giren sivrilikle basimin dondugunu animsiyordum.

Simdiyse kapkaranlik bir odadayim. Gozumun secebildigi hicbir nesne yok.

Oyle bir haldeyim ki ne yapacagimi sasirmis bir sekilde bos bos oturuyorum. Gerci oturmaktan baska bir carem de yok.

Beni baska bir ulkeye.. Allah'im dusuncesi bile igrenc. Ben simdi ne yapacagim?

Kendimi o ayi kilikli adamlara karsi nasil koruyacagim?

Talha.. Talha simdi nerede? Ne halde? Onu o kadar cok merak ediyorum ki. Bu haldeyken bile onu dusunebildigime inanamiyorum.

Buradan baska bir anlam cikarmaya gerek yok. Ben hep boyleydim. Kendimden once baska insanlari dusunurdum. Talha da normal biri yani.

Off ben ne diyorum Allah askina? Basimda ne dertler var ben burada oturdum aklimla kalbimi yaristiriyorum. Kalbim mi? Uf ne alaka kalp falan. Her neyse.

Bir plan yapip buradan cikmam lazim. Ama nasil? Etrafimda ayi cinsinden bir suru adam var. Onlardan kacma sansim yok.

Peki ben bu durumdan nasil kurtulacagim?

Dusuncelerimi bolen bana dogru gelen ayak sesleri oldu.

"Heeey. Burasi neresi? Cikarin beni buradan. Sen kimsin? Ses versene hayvan herif."

Koluma degen igneyle vucudumda bir gevseme hissettim. Kendimi oyle huzurlu hissediyordum ki. Uzun zamandir boyle hissetmedigimin farkina vardim.

"Efendinin sana ikrami. Hahahah."

Karsimda igrenc gulen adamin neyden bahsettigini anladim.

Ama ama ben Talha'ya soz vermistim.

Karsimdaki adama hakaretlerimi savurmak istiyordum ama bunu yapamiyordum. Kanimda dolasan sey beni oylesine kendine hapsetmisti ki..

Yari baygin bir sekilde yurumeye calisiyordum. Gozlerim aydinliga kavustugunda bir sey dikkatimi cekti.

Gozlerimi ovusturup tekrar baktigimda inanamadim. Hayir, hayir! Bu... Bu.. Olamazdi.

Karanlık VuslatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin