NEFEL'İN GÜNLÜĞÜNDEN;
Ben böyleyim işte bazen sınırlarımın tellerini bedenimin çizmesine izin vererek geçerim... Bazense o dikenli tellerin belirlediği alanda dolaşırım. Kanatlarımın olmadığına inanarak...
'benim sınırlarım yok' ben tamamen özgürüm' diyenlerin sayısı yok denecek kadar azdır. Çünkü bizim sadece dış dünyamızda engeller yoktur. İç dünyamızda da vardır.
Onları aşabilen gerçek sınırsızlığa kavuşmuştur.
Özgürdür artık.
Ben bazen buyumdur işte. Ulaşabildiğime alıştırmışım kendimi. Sadece duyduğuma, gördüğüme inanmışım. Aldanmışım hayatın sadece görünen yüzüne...
Kapılmışım dayatmalara...
Ama bazense hayal dünyamın sınırsızlığına dalıp balıklar gibi yüzerim kanatlarım yerine yüzgeçlerimle.
Uçsuz bucaksız okyanus gibi hem özgür hem de sınırsız olurum...
Sadece baş kaldırarak ya da susarak sessizliğimle konuşurum ufukta görünen özgürlükle...
Sezsizlik işte gizli anahtar...
Gizli sözcükler...
Sessizliğinde bir sesi olduğunu söylemedi kime bana...
Bir tavır bir endam bir duruşmuş aslında sessizlik...
Kimselere benzememekmiş.
Tonlarca renklermiş sessizlik...
Hayatın kalabalık iletişiminden uzaklaşıp içine gömülür ya bazen insan, işte o an sessizliğin renkleri dilini tatlandırır. Sana alışır seni anlar sessizlik. Sınırlarımın tellerine çarpa çarpa güçlenir ve savaş açar.
Belki sınırlarımın tellerini ya da duvarlarını aşıp geçemez bazen ama orada bir yerlerde hala özgürlük için baş kaldırış eyleminin olduğunu hisseder....
Ben böyleyim işte. Bazen sınırlarımın benliğimi sülük gibi emmesine kedi yavrusu gibi içine çekilerek izin verir; bazense bir aslan gibi kükrer sınırlarımın tellerinin bedenimi yarmasına izin vererek doğru bildiğim yolda adım adım ilerlerim.
Ben böyleyim işte bazen ak bazen kara.
.....................
Nefel ilk defa bayılmıştı, buna bayılmak denirse tabi, bilinci açıktı ama gözlerini açamıyordu.
Elini, kolunu kaldıracak hali yoktu sadece dışarıdan gelen sesleri duyabiliyordu.
Sert bir ses:
-Ne oluyor burada. Diye bağırıyordu.
-şe şe şey.
-Ney. Ne oldu? Bu kız kim? Neden bayıldı?
Nefel birinin onu kaldırmak için omzundan destek aldığını hissetti.
Omzundaki kesikte keskin bir sızı oluştu ve tepki olarak inledi.
Bunu duyan Burak gözlerini iki işçiden çekip kıza odakladı.
Kızın omzunu tuttuğu elini kaldırdığında eline kanların bulaştığını gördü.
-bu kan ne?
- .......
-size bu ne dedim? Bana cevap verin, Derhal.
-Yanlışlıkla oldu.
Burak bunu diyen esmere gözlerini çevirdi. Adamın gözlerindeki hüzünlü özrü görebiliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öğretmen Hanım
SpiritualSıradan öğretmen hikayelerinden sıkıldın mı? O zaman bu hikayeyi senin için yazıyorum.🙌 Bir tarafta daha üçüncü senesindeyken bir çok zorlukla karşılaşmış genç bir öğretmen... Bir tarafta ise Mardin de ufak bir köyde başlayan aileler arası çatışma...
