MUTSUZ

BÜYÜK GÜN

multimedyada Dinçer , Zerya var.
Evet büyük gün geldi. İki günümü düşünerek geçirdim. Beynim patlamak üzere. Ve hala karar veremediğim için kendimi tebrik ediyorum. En sonunda o anda aklıma neler gelirse onun yanında ne hissedersem öyle karar vermeye karar verdim. Ve ben bunları okula giderken düşünüyorum. Gerçekten harikayım .

İlk ders hiç konuşmadım . O yokmuş gibi.. Çünkü söz vermeme rağmen konuşmaya hala cesaretim yoktu . Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ama işte başladı yine bana bakmaya. Uff ne diyecektim şimdi ben bu çocuğa . Aslında ondan hoşlanmıştım. Yani dışarıdan biri görse BU ÇOCUK MU ? Der ama beni ona çeken birşeyler vardı. Belki bakışları , belki sözleri , belki de duruşu...

- Esila.. Al işte geldi.
- Efendim Mutlu.
- Bana birşey söylemeyecek misin ?
- Evet biliyorum. Öğle arası konuşalım olur mu ? Ne var yani teneffüsler çok kısa.
- Tamam . dedi ve gitti.

Evet o kocaman gün nasıl kısa geçiyor hiç anlam veremiyorum. Ve işte şuan öğle arası zilimiz çalmis bulunuyor. Hifa Dinçer'in yanına gitti. Ona bu durumu hiç söylemedim. Hiç kimseye söylemedim. Her neyse Mutlu'nun yanına gittim.

- Bahçede konuşalım mı ? Bendeki de ne cesaretse artık . Hem kimseye söylemedim diyorum hem de tüm okulun önünde konuşalım diyorum. Var bir aptallık bende..

- Olur konuşalım . Bahçeye indik. Ve oradaki çardaklara oturduk. İşte başlıyoruz....

- Evet Esila .. Ben tam konuşucakken okulumuzun abaza erkekleri üçüncü kattaki pencerelerden oooo Mutluu diye anırmaya başladı . Salaklar.. Ay konsantrasyonum bozuldu. Ne diyeceğimi unuttum bi an.