The Contract

Chapter 41

#41

SAM'S POV

Hindi ko alam kung ano ang gusto ni Beatrice. Akala ko noon ay wala na siyang pakeelam. And now? She want me to transfer? And she is the one who will pay for my tuition there? No,im not the type of girl like she know.

Naglalakad ako ngayon papuntang canteen. They are all looking at me. Like they want to eat me. What's new? Its the typical them. Pag kasama ko lang naman ang exodus tsaka lang sila nagmumukhang maamong tupa e,pero oag hindi na? They are all like this.

But no,im not afraid anymore. Sagad na ako,upos na ako! Tao din naman ako na nasasaktan dahil sa kanila. Hindi ko alam bakit ako naiinis. Parang everytime maiiyak na ako.

"Tara recess!"

"Sean?"

"Ako nga! Tara!" Aniya at hinigit ako papuntang canteen.

Pagdating namin doon ay umupo agad kami. Siya na daw ang oorder,umupo na lang daw ako. Wala naman akong nagawa kundi sumang-ayon na lang. Wala pang 5minutes ay nakabalik na siya.

Habang nakain kami ay nakita ko naman sa peripheral vision ko si Siwon.

"Sean"

"Siwon"

"That girl is mine,Sean"

"Who says?"

Hinila ako bigla ni Siwon atsaka inakbyan.

"Hindi ba obvious?"

Pilit akong kumakawala sa kanya pero masyadong mahigpit ang akbay niya sakin. No! Hindi ito pwede.

"Let go" i whispered.

Binitawan niya ako atsaka sinabing hindi daw pwedeng hawakan ni Sean ang kanya. Hinigit niya ako palabas ng canteen.

"Its sean,my brother"

"I know, how dare you!"

--

Pabalik nanaman sa pilipinas si Sehun. Dahil ayaw niya ng gusto ng appa niya. Ayaw niyang pakasalan si Beatrice. At yun ang hindi maintindihan ng ama niya. Iniisip niya na haharapin na lamang niya at ni Sam ang mangyayari.

"Sir"

Pumasok siya sa loob ng mansion atsaka kinuha ang susi ng kotse niya. He will go to University. Pinaandar niya ang sasakyan atsaka binagtas ang daan papunta sa university. All of the words that his father said. Those words made a reason for sehun to immediately stopped the car.

Napapikit siya ng mariin atsaka sinuklay ang buhok gamit ang kamay niya sabay hampas sa manibela. Napatingin siya ng bahagya sa labas,then suddenly saw a girl and boy holding their hands while walking together. Hindi niya maiwasan ang mag-compare between he and Sam and the couple.

Sinimulan niyang paandarin ang kotse at maya-maya pa ay nakarating na siya. Papunta siya ngayon sa canteen. When suddenly he stopped,because he saw Sam with Siwon.

SEHUN'S POV

Nagmamadali akong maglakad ng mamukhaan ko gamit ang peripheral vision ko ang dalawang naguusap sa fountain. Wow,Great! Great! Pumunta ako sa fountain,i want to hold her tight.

"What's wrong with mine,Sam?"

"How rude,you should know your limits especially when the girl already have me" i said and grabbed sam's arm and pulled her away.

SAM'S POV

Nagulat ako ng may humila sa braso ko paalis. Tiningnan ko ang kamay niya na nakahwak sa akin habang hinihila ako. Is it real? He's here. Bigla niyang binitawan yung kamay ko.

"Nawala lang ako,si Siwon na" he said.

"What? Alam mo hindi ko alam sinasabi mo."

"Why is he holding your hands,while saying mine? Tangina naman Sam! Pinaglalaban pa kita,naghahanap ka na" he said.

"No,hindi yun yung iniisip mo." I said. Ang dami kong gustong sabihin pero ayaw lumabas sa bibig ko. Andami kong iniisip pero ayaw i-kanta ng bibig ko.

Talk. I should talk.

Magsasalita pa sana ako ay umalis na siya sa harap ko,leaving me dumbfounded. Napaupo na lang ako at napatakip sa mata. Hindi ko na alam ang gagawin ko,hirap na hirap na ako! Hindi,sehun. Its not what you think.

"Sam?"

"Oh janna"

"Bakit ka andyan? "

"Ha? Nahulog kasi itong ipit ko e,medyo humugot pa ako kaya natagalan"

"Tara na sa room"

Tumango naman ako,pagpasok ko ng room. Hindi ko maiwasan ang hindi mapatingin kay Sehun. Kaagad naman niyang iniiwas ang tingin niya. Made me feel hurt. Paano ba? Paano ko ssabihin na hindi yun yung iniisip niya? Where in fact hindi naman niya ako pinapakinggan.

Buong klase sa problemang yun ako naka-focus. I don't even bother to listen to our prof. Buti na lang at hindi niya style ang magtawag ng estudyante. He was like,turo turo turo then libro libro and that's it.

Pagkatapos ng klase ay agad naman akong tinanong nina janna kung may pupuntahan daw ba ako. No,wala. Diretso ako ng uwi ang sagot ko. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako ngayon. You're back,but then you're mad.

"Pauwi ka na?" Sean said.

"Oo,ikaw?"

"Hindi pa"

"Sige,ingat" i simple said atsaka umalis na sa harap niya.

Sumakay ako ng taxi atsaka nagpahatid na. Hindi ko makayanan ang hindi malungkot. Para akong lukang nakadungaw sa sasakyan. Pagbaba ko ng sasakyan ay diretso agad ako sa kwarto ko. Binagsak ko ang katawan ko at bahagya pang napatitig sa kisame.

"I'm about to give up"