Liv: de hoofdrol, vriendinnetje van Max, beste vriendin van Thomas
Max: vriendje van Liv (ook van Lola, maar dat weet Liv niet)
Thomas: beste vriend van Liv en kennis van Max
Lola: vriendinnetje van Max
Luke: neef van Max
(Geschreven uit de ogen van Liv)
'Ding dong'
De deurbel klinkt als muziek in mijn oren, eigenlijk gewoon omdat ik weet dat het Max is! Nog 1 maand en we zijn 3 jaar samen, daar kijk ik zo hard naar uit!
Ik ren naar de deur en doe open, we vliegen elkaar in de armen,we hebben elkaar al 2 weken niet meer gezien.
'Heeej lieverd'
"Hoi Livie, wat heb ik je gemist"
'Ja je moest eens weten hoe afgezien ik heb, kom toch binnen'
We hebben uren gepraat over zijn reis, gelachen dat we hebben maar het enige wat ie tussendoor deed was sms'en, sms'en en nog eens sms'en, toen ik vroeg wie er zo belangrijk was kreeg ik als antwoord "een vriendin uuuhm nee ik bedoel mijn nicht euh nee ik bedoel ja mijn nicht maar we zijn zo gehecht dat het wel een vriendin lijkt"
'Oke' zei ik niet gelovig, ik weet het is mijn vriendje en ik moet hem geloven, maar dat gestotter vond ik toch maar heel raar.
Uiteindelijk ging gij weg, hij zei dat hij nog een afspraakje had
"Liv, ik moet dringend weg!"
'Nu al? We hebben nog niets gedaan?'
"Jawel hoor, ik zit hier al een uur!"
Al? Zei hij nu echt al? Hij gaf me een kus en ging weg.
's Avonds in mijn lag ik nog uren te denken aan het rare gestotter van hem, op een gegeven moment dacht ik even dat hij me bedroog, maar daar mag ik nu echt niet aan denken! Het rare is ook dat hij me niet meer belde of smsde of mailde....
De volgende dag besloot ik om naar zijn huis te gaan.
Ik drukte langzaam op de deurbel, ik hoorde zijn moeder roepen "Max,doe toch eens open!"
"Liv, wat doe jij hier?"
'Ja, jij antwoordde niet op mijn sms'en en belde of mailde zelfs niet meer en ben je dan niet blij om me te zien?'
"Tuurlijk wel Liv" hij gaf me een kus en liet me binnen
Deze keer ging het zoals ik gehoopt had, hij had om het gisteren goed te maken
Voornamelijk dat ge'sms.
1) zijn gsm afgezet!
2) een etentje geregeld aan het strand en daarna zouden we ook even relaxen op het strand en in de zee.
Ik was gisteren zo weer vergeten, deze dag was de beste dag van mijn leven.
Hij bracht me thuis het was al zo laat dat hij bij mij bleef slapen, (dat zouden mijn ouders echt geen ramp vinden) Max liet het even weten aan zijn moeder en die vond het goed.
'Max, kom, maar wees wel stil'
Max viel over zijn eigen voeten en we barstten in lachen uit, oke misschien zijn we een beetje zat maar plezier hadden we die avond zeker wel!
Na het ontbijt moest hij vlug weg hij moest iets regen want anders kreeg hij zware problemen en daarmee bedoel ik.....
