Uit de ogen van Liv
'Wat Lola! Dan is het idd belangrijk, geef hier!'
In een trok trekt ze haar gsm uit mijn handen.
'Lola, wat is er?'
"Max staat voor de deur! Wat moet ik doen?"
Ik verschiet en zet mijn gsm op luidspreker voor Thomas.
'Wat! Wat wil hij? Het is half vier?'
"Geen idee, volgens mij is hij zat! Hij zingt en het gaat van: Lolaaaa mijn lieve schat ik maak je nat lalalal....."
'Hoelang staat ie er al?'
"Een kwartier"
'Ik denk dat je hem best laat staan hij gaat wel weg vanzelf'
"Nee! En dan 's morgens een zatlap voor de deur hebben liggen ik denk er nog niet aan! Liv je moet me komen helpen!"
'Nee! Dan kunnen we geen wraak meer nemen dan weet hij dat we allebei ingelicht zijn van zijn spelletje! Bel de politie, haal je ouders erbij,laat hem liggen of zeg dat hij weg moet....'
"Oke Liv ik bel de politie, ik vertel je morgen alles, doei"
'Doei'
Uit de ogen van Lola
'Max ga weg of ik bel de politie'
"Oke sorry *burp* ik ga al kom morgen *burp* om half twee naar de vijver"
'Ja doei!'
Wat een gestoorde gek!
Gelukkig ging ie vanzelf weg ik zou hem niet graag aan de politie meegeven hij is mijn vriendje... Ookal bedriegt hij mij, ik hou van hem! Het zal het niet lang meer duren tussen ons maar wraak zal hij krijgen.
De volgende dag bel ik Liv op en vertel haar hoe het verder verlopen is.
Ze is blij dat hij vanzelf weggegaan is ze wou ook niet dat er een heel fiasco rond kwam met de politie.
We kletsen nog een uur verder en hangen dan uiteindelijk op.
In dat uur hebben we nog een plannetje bedacht waar Max niet gerust zou zijn.
Ik heb met Max dus afgesproken om half twee aan de vijver.
Liv komt ook maar dan niet bij ons Liv gaat zogezegd naar winkels kijken zodat zij Max niet ziet maar Max haar wel! Ook zal Thomas een nieuwe sim kopen en op dat nummer de beelden doorsturen naar mij van Liv en Max, ondertussen zorg ik dat ik naar het toilet ben en Max mijn gsm heeft. Dat word lachen maar aldus vertrek ik nu.
'Hoi Max, alweer nuchter geworden hoop ik?'
"Hoi, ja het spijt me van gisteren"
Ik lach 'is al goed joh'
We zetten ons neer op een bankje en praten verder.
"Ik vond je gisteren toch maar eng hoor"
'Haha ja sorry ik had afgesproken met vrienden en het werd later en later'
"Maar waarom kwam je dan naar mijn huis?"
'Och schatje je weet toch dat ik altijd aan jou denk'
Ik lach een keer scheineilig maar voor ik uitgelachen ben kust hij me.
Ik vind het raar.
Ik weet dat hij me bedriegt en toch laat ik me kussen.
We zetten ons op een bankje, ik zeg dat ik naar het toilet ga en hem mijn gsm zal geven.
Ik heb mijn code er even af gedaan.
Ik ga natuurlijk niet naar het toilet maar achter het hoekje bij Liv en Thomas staan.
Thomas stuurt op zijn nieuwe sim de beelden door.
En zoals ik al dacht las hij MIJN bericht.
Toen ik terug kwam vroeg ik 'En schatje, heb ik een bericht gehad'
'Nee hoor, ofja toch niet dat ik weet ik kijk niet naar je berichten. Dat zou compleet gestoord zijn'
Ik ontgrendelde mijn gsm en hij had zoals ik al gedacht had het bericht verwijdert. Wie is er hier nu gestoord.
We wandelen even naar een ander bankje.
Ik stuur naar Liv dat ze mag komen.
Liv wandelt voorbij de winkels.
Ik zie hoe ongerust Max kijkt.
"Max gaat het wel?"
'Ja hoor, alleen ik wil hier weg'
Voor ik het kan beseffen trekt hij mij mee.
"Wow Max, rustig aan wat is je probleem?"
'Probleem, welk probleem. Ik? Och ik heb geen problemen. Jij hebt problemen dat je zoiets denkt!'
"Excuseer? Max dat vergeef ik je echt niet!!!"
Ik ren zo hard ik kan naar huis.
Hij rent mij achterna en roept wel 20 keer 'het spijt me'
Eens ik thuis ben doe ik alle deuren op slot.
Gelukkig ben ik niet alleen thuis, ik word bang van Max hoe hij nu op de deuren bonkt vind ik eng.
Ik heb mijn ouders al ingelicht om niet opendoen
Nadat ik dat gedaan heb belt Liv me.
'Hé waarom weglopen meid? Het ging net zo goed!'
"Ja het ging goed ja, totdat hij zei dat ik problemen had omdat ik dacht dat hij een probleem had!"
'Oke, ik begrijp het! Maar het plan is wel gelukt'
"Ja dat is waar maar ik ga afleggen, Max belt"
'Oke doei'
Ik leg af.
Ik zucht nog een keer heel diep en neem op.
'Max wat wil je! Ik wil je even niet meer horen of zien'
"Luister Lola, het spijt me"
Ik lach vals 'hoeveel keer heb je dat niet al gezegd! En het is even dat je het weet ik heb geen problemen!!!'
'Ik weet het Lola en ik had dat uiteraard niet mogen zeggen. Maar ik werd kwaad omdat je een beetje overbezorgd werd. Opdat moment leek je wel mijn moeder'
"Awel merci! Weet je Max, laten we morgen afspreken om samen te gaan shoppen! Om 14:00 aan de fontein,Goed?"
'Uhuh! Goed plan. Lola ik hou echt van je babe! Jij bent van mij, je bent zo mmm.... Ik wil je nu bij me, Lola ik kan niet wachten tot morgen! Mag ik komen?'
"Sorry Max, maar geslijm werkt niet bij mij! Ik wil even alleen zijn en als je dat niet begrijpt zoek je het maar uit. Ik was er echt niet goed van dat je zoiets zei, nu nog niet! Ik hou ook van jou, maar ik was wel geschrokken. Ik zie je morgen lieverd."
Ik speel het spel mee, al is het wel niet gemakkelijk.
'Sorry sorry sorry... En ik meer van jou, en Lola weet dat ik je nooit meer pijn zal doen zoals vandaag. En ik begrijp het, tot morgen!"
'Doei Max'
"Doei Lola, mijn meisje!"
Met een zucht leg ik mijn gsm weg.
Oef! Dat is ook achterwege!
Ik moet nog even doorbijten en dan is het voorbij! En voorgoed....
Ik begin het precies nu pas te beseffen, dat het eigenlijk al over is met Max.
Ik wil mijn gevoelens met iemand delen...
Liv!!!
