My 12 brothers and I

Chapter 15

Jules' POV

Tumakbo ako papunta ng secret garden to check kung pumunta dun si Alec, but I didn't see any traces of him.

Tumakbo naman ako papunta sa harap ng Department nila. I'm catching my breathe nang makarating ako sa tapat ng Business Management Department. Pinagtatanong ko sa mga estudyante na dumadaan doon kung nakita nila si Alec. I even show a picture of him para mas madali nila siya ng makilala.

"I think I saw him at the Library a while ago. Maybe, he's still there" one random student told me.

"Thank you! Thank you!" sabi ko rito at agad tumakbo papunta ng Library. I'm so tired when I arrived at the Library. Tagaktak na ang pawis ko and I feel my back full of sweat from running all the way here. The Library is very far from Alec's Department, but I have no choice to run all the way here para maabutan lang siya.

Worth it naman ang pagtakbo ko kasi saktong nakita ko si Alec na kakalabas palang ng Library. Hindi niya ako nakita at naglakad na siya paalis habang nakatingin sa phone niya. I wipe the sweat on my forehead. Kahit pagod na ako kakatakbo. I jog to catch up to him. Hinawakan ko siya sa wrist to stop him.

Kita ko ang gulat ng mukha niya nang makita niya ako. "J-Jules!....wait....where are you taking me..? I have another class!" sabi niya sa akin habang hinihila ko siya paalis doon.

Tumigil ako at hinarap siya. Seryoso ko siyang tiningnan. "WE. NEED. TO. TALK." I said in a stern voice.

I can see he was surprise on how I'm serious right now. I'm sure he realized now that he's in big trouble. Napalunok siya habang nakatingin sa akin. Hinila ko na ulit siya paalis doon, this time wala na akong narinig na reklamo galing sa kanya.

I brought him sa likod ng Library kung saan walang masyadong tao at para walang maka-istorbo sa pag-uusap naming dalawa.

"What do want to talk about? Make it fast. My next class starts in 15 minutes" sabi niya sa akin habang nakatingin sa relo niya.

"Iniiwasan mo ba ako?" I directly asked him. Ayoko nang magpaligoy-ligoy pa. I want to know if what Kuya Liam told me is real.

Kumot ang noo niya at nagtatakang tumingin sa akin. "What are you talking about? I'm not avoiding you. Why did you think that?" nagtatakang tanong niya sa akin

I look at him. Hindi ko alam kung nagsisinungaling ba siya sa akin or hindi.

Nilabas ko yung phone ko and call his number. Nakita ko itong umiilaw habang hawak niya. It was on silent, but I'm sure makikita niya pa din naman pagtumatawag ako.

"Why are you calling me?"nagtataka niyang tanong while looking at his phone and at me.

Hindi ko sinagot ang tanong niya. "Gumagana naman pala yang phone mo. Pero bakit hindi ko sinasagot mga tawag ko sayo kanina?"

"I was inside the Library. I'm not allowed to use my phone inside. You know that"

"Okay. Fine. Paano naman yung mga text messages ko sayo at DMs ko sa messenger?"

He scratch his head and look away, "I'm sorry. I was really busy. I haven't touched my phone the whole day"

"Sinungaling!"

Nagulat siya sa biglang outburst ko. "Jules, I will never lie to you."

"Talaga?! Bakit hindi mo sinabi sa akin na pumunta ka sa house kagabi? Bakit hindi mo sinabi sa akin na kinausap mo mga Kuya ko regarding dun sa mga pictures nating dalawa na kumakalat sa buong school? Bakit hindi mo sinabi sa akin na pinagsabihan ka ni Kuya Nathan na layuan ako?!"