I don't believe in love.

Chapter 1 - Flashback

CHAPTER 1

 Tricia's POV

Naglalakad ako ngayon sa hallway ng St. Anne's Academy, which by the way pamilya ko ang may-ari. First day ng school ngayon kaya puro bago ang mga faces na nakikita ko ngayon. -.- 

  

"Ay miss Tricia! May binili po akong bag for you!" tiningnan ko lang siya. 

"Di ko kailangan niyan, marami na ako niyan. Kaya pwede ka nang umalis. Shoo shoo ka na." 

"Pero miss Tricia! Pinag-ipunan ko pa 'to!" Aba't! Lakas ng loob ng babaeng ito ah. How dare she talk back to me? The nerve. -.-

"SABI. KO. PWEDE. KA. NA. UMALIS. NAIINTINDIHAN MO?" 

Agad naman siya tumakbo palayo. Hayy, buti naman nakakaintindi pa 'to. 

Naglalakad pa rin ako tapos meron pa ring nag-aabot ng gifts sakin. Poor them. Wala akong pake kung nag-effort pa sila, o pinag-ipunan pa nila yon. Masama ba ako? HAHA! Alam ko naman. Pero dati naman, di ako ganito. Simula nung umalis si.. Ughh, nevermind. Bakit ko pa kasi iniisip yun? Hayy! -.-

Wala ako halos kakilala dito, siguro mga ilan-ilan lang. Sa mukha ko lang sila nakikila. The rest, total strangers. Well, duh. First day of college ko lang naman ngayon, alangan naman kilala ko silang lahat diba? At hindi ko na sila gustong kilalanin. -.- Pero halos karamihan na sakanila, kilala na ako. Syempre, kami nga ay may-ari ng school na 'to diba? Kaya nakikipagclose sila sakin. Pero gagamitin lang nila ako. USER kumbaga. Tsaka kung may gusto naman talagang makipagkaibigan sakin, ayaw ko din. Iiwanan lang ako niyan. Hirap na magtiwala. Isa lang siguro ang kilala ko dito at napapagkatiwalaan ko.

  

"HOY TRICIAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! ^____^" At ayan na nga ang sinasabi ko. -.- 

"Hoy Tifanny, ano sa tingin mong ginagawa mo? Balak mo bang sirain ang eardrums ng maganda mong bestfriend?!" Pagtataray ko.

Yung mukha niya from ganito ^____^ naging ganito ?____?. Nagulat ata siya na sinisagawan ko siya. HAHAHAHA. Her face, priceless! :D

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Ano ka ba, Tiff! Joke lang yun. Namiss kita!" Tapos hinug ko yung bestfriend ko. Ay onga pala, itong babaeng nakalunok ng megaphone na kausap ko ngayon ay si Tiffany. Bestfriend ko yan since grade 4 pa ako. Tapos hanggang ngayon, college na, kami pa din ang magbestfriend. Tibay namin diba? Siya lang ang hindi ko magawang tarayan dito. Siguro paminsan minsan lang pero other than that, super BFF kami! 

"YAAAAAAAAAAHHHHHHH!" >___< Ang lakas talaga ng boses nito, as in. Napapatingin na yung ibang students samin, pero whatever. Paki ba nila? "Tricia naman eh! Kala ko pati ako tatarayan mo. -3-" Aba't nagpout pa ang loka!

"Wag ka ngang magpout, di bagay sayo! HAHAHA! Teka, di mo ba ako namiss?"