I don't believe in love.

Chapter 2 - Make love not war!

Tricia's POV

Yun na yung huling beses na nakita ko siya at nakausap ko siya. Di na siya nagparamdam pagkatapos nun. :(

"HUY TRICIA! KANINA NANGITI KA MAG-ISA! NGAYON NAMAN NAIYAK KA HABANG NAKATULALA SA MALAYO. BALIW KA NA BA?!" sigaw ni Tiffany.

Saka ako natauhan na nakatingin lang ako sa malayo na parang baliw. Grabe, naiyak na ako sa kakaalala ng memories namin.

Simula nung umalis si Chris, parang naging baliw na ako. Lagi nalang nakatulala, nawawalan ng gana kumain. Kayo kaya ang iwanan ng nag-iisang taong mahal mo.

Oo, mahal ko si Chris kahit ang tingin niya sakin magbestfriend lang kami. Hanggang ngayon mahal ko pa rin siya. Di ako maka-move on. 

*RIIIIINGGGGGGGGGGGGGGGG*

"Oh, tama na ang drama session. Tara na sa first class natin. Baka malate pa tayo, kakahiya naman." sabi ni Tiff.

*sigh* 

"Sige na, tara na."

*CLASSROOM*

Political science kami ngayon. BOOORRRRRIIIINGGGGG. -____-

Yung teacher namin, matanda na tapos ang hina hina magsalita. Di na maintindihan ang mga sinasabi.

Tapos eto pang katabi ko, kanina pa ako kinukulit.

Sinusubukan niya ata ako. >:)

"Uy kasi! Pansinin mo na ako, ang ganda mo pa naman, ang taray mo nga lang." Sabi nung mokong. -.-

"Alam kong maganda ako at mataray ako. You don't need to tell me that. Alam ko ding panget ka at hindi ako papatol sayo. Kaya please, di ko inuubos ang oras ko sa isang tulad mo!"