Vampir Okulu

Okulun 2.Günü

İnanmıyorum eve vardık. Her neyse ayakkabılarımı çıkarırken Betül arkadan koşa koşa geliyordu.

Ben- Ne oldu be!? diye bağırdım. Betül hala koşuyordu.
Betül- Köpek, anneciğim!

Gülmekten gözüm doldu. Ama köpeğin yaklaştığını görünce kapıyı açıp içeri daldım.Betül'e baktım.

Ben- Betül koşsana!
Betül- Demesi kolay yoruldum ya!
Ben- Manyak ya gel hadi

Betül gelince gülme krizine girdi. Delirdiğini düşündüm. Öyleydi de sanırım.

Ben- Delirdin mi ya? Korkutma bak beni
Betül- Yok hayır yemedim... Allah'a şükür
Ben- Neye güldün o kadar?
Betül- Kapıdan içeri dalışın...
Ben- Seni de gördük canım
Betül- Uykum var benim uzatma yoruldum.

Bizim tartışmamız da anca bu kadar uzayabilir. Betül yattıktan sonra bende biraz atıştırmak için dolaptan süt ve bisküvi aldım. Yatmaya karar verdim. Niye uyuyamıyordum ki? Denedim ama uyuyamadım. Çareyi Betül'ü uyandırmakta buldum. 

Ben- Betül heyy!
Betül- Ha? Ne oldu ya saate baksana?
Ben- Uyan lütfen... Uyuyamıyorum...
Betül- Yine ne oldu örümcek mi gördün?
Ben- Hani nerde...?
Betül- Şaka da neden uyuyamadın?
Ben- Uyku tutmadı işte...
Betül- Saçmalama Uyu! Geç oldu.
Ben- Uyuyorum tamam bağırma

Bende yattıktan sonra biraz da olsa uyku bastırmıştı.Yatar yatmaz uyudum.Sabah olmuş hatta okula gitme zamanı gelmişti. Betül'e

Ben- Niye uyandırmadın?
Betül- Çok tatlı uyuyordun ya kıyamadım
Ben- Dalga geçme hazırlan...!
Betül- Diyene bak hâlâ yatıyorsun
Ben- Kalkacağım da bir susamadın

Hazır olduktan sonra çantamızı alıp dışarıya çıktık. Ayakkabılarımı giydim. Betül'e

Ben- Hadi acele et!
Betül- Dur makyaj yapıyorum.
Ben- Düğüne gitmiyoruz okula gidiyoruz hatırlatayım
Betül- Hı tamam bitti.

Betül'de ayakkabısını giyer giymez arabaya bindi. Trafik vardı. Betül birden bağırdı.

Betül- Hızlı olsanıza be!
Ben- Betül sakin

Biliyorum öğretmen kızacaktı ama abartmanın âlâsı yoktu. Yol boşaldı. Sanırım 1 saattir buradayız. Okula varınca koşa koşa sınıfa girdik. Sınıfta hoca yoktu. İyi bir oh çektim. Sırama oturdum. Burak'a;

Ben- Burak yer değiştirebilir miyiz?
Burak- Neden?
Ben- Arkadaşımın yanına oturmak istiyorum.
Burak- Tamam nasıl istersen?

Betül'ün yanına oturmak daha iyiydi. Öğretmenin gelmesi biraz uzun sürdü. Betül'e baktım. Sırayı karalıyordu. Elinden kalemi aldım. 

Ben- Ne yapıyorsun kanka ya?
Betül- Sırayı çiziyorum...
Ben- Orası kesinde hoca görürse eğer canımıza okur.
Betül- Sileriz canısı ya problem değil
Ben- Ay aklına hayranım ne yaparsan yap neyse?

Hoca geldiğinde herkes ayağa kalktı. Bir ben oturuyordum. Fark edince kalktım. Herkes niye bana garip garip bakıyordu ki. Her insan hata yapabilir. Öğretmen selam verdi oturduk. Ders bitti. Betül'e baktım. Makyaj yapıyordu. 

Ben- Betül hayırdır canım?
Betül- Ne oldu?
Ben- Sınıfta makyaj yapmak yasakmış...
Betül- Tamam yaa

Tenefüsde biraz atıştırmak için kantine gittik. Tost ve ayran aldık. Yedikten sonra ücretini ödedik. Zilin çalmasını dışarıda bekledik. Zil çaldı. Dersin ne olduğunu bilmiyorum ama,umarım matematik değildir. Ders bedendi. Aceleden yanıma kıyafet almamıştım. Hocaya;

Ben- Hocam ben şey elbiselerimi unuttum...
Hoca- Evin yakın mı?
Ben- (Başımla onay verdim) Evet

Şuan öğretmene yakın dediğim ev 1 saatlik yoldu. Her neyse Betül ile eve gitmek için arabaya bindik. Eve varmak uzun sürdü ama gelir gelmez eve girdim. Kıyafet seçmeye uğraşacak zaman yoktu. Ben aldım dışarı çıkarken gözüm Betül'ü aradı. 

Ben- Betül!!
Betül- Geliyorum bekle

Altı üstü kıyafet seçecekti.

Ben- Ağaç oldum burada acele et
Betül- Geldim be geldim

Arabaya bindik. Okula gittik. Kızlar odasına girip giyindik. Hemen spor salonuna gittik. Herkes grup olmuştu. her grupta 2 kişi vardı. En kötü olansa sıra arkadaşı ile oynanacaktı. Çağatay'la mı yani! Her neyse yapmak zorundayız değil mi? herkes eline top aldı.2 grup karşı karşıya oynuyorduk. Voleybol oynuyoruz sanırım. Karşı takımda Yaren ve Emre diye birileri vardı. Top benim elimdeydi. Topu Yaren'e atacakken kafasına attım. Evet Çağla yine yapması gerekeni yaptı. Kızın yanına gittim;

Ben- İyi misin? Kusura bakma Bilerek olmadı...
Yaren- At kafama topu sonra özür dile tabi...
Ben- Bilerek olmadı işte...

Kız giderken bana sinsi sinsi bakışlar attı. Emre'ye sordum;

Ben- Ne oldu şimdi?
Emre- O bizim sınıfın en sinirli kızıdır ona göre davran

Ne yani beni tehdit mi etmişti? Biz hâlâ oynuyorduk. Şimdi de birbirimize karşıydık. Ben Çağatay'a karşı pek iyi cümle değildi. Çağatay sırıttı. Gücüme gidiyordu böyle sırıtması tabi kazanacağını biliyor ya! Başladık. Ben hiç iyi değildim bu oyunda. Tahmin ettiğiniz gibi tabi ki yenildim! Topu sertçe yere vurdum top çeneme geri döndü. Bu kadarı fazla ama. Hoca yanıma gelip önemli bir şey olmasın diye hastaneye gitmemi istedi. Betül'ün işi vardı. Araba kullanmayı bilmiyorum bile. Çağatay;

Çağatay- İstersen seni götürebilirim?
Ben- T-tamam olur.

Çıkarken çenemi tuta tuta yürüdüm. Bu çok utanç vericiydi. Ağlamak üzereydim. Çağatay'ın arabasına bindim. Arabaya bak be diye fısıldadım. Çağatay;

Çağatay- Efendim?
Ben- Yok bir şey...

Az daha kendimi ele verecektim. Hastaneye vardık. Şuan o kadar utanıyorum ki. Doktor yanımıza gelip;

Doktor- Problem ne acaba?
Çağatay- Çenesine topa çarptı...

Bence o topa çenesi çarptı olmalıydı ama umurumda değil acıyordu çenem. O kadar büyük bir şey yoktu her halde. 5-10 dakika sonra doktor röntgen kağıdını getirdi. Önemli bir şey yokmuş. İçimden iyi bir oh çektim. Arabaya binerken Çağatay;

Çağatay- Kırılabilirdi biliyorsun değil mi?
Ben- Evet ama isteyerek olmadı işte
Çağatay- (Sessizce) Tabi tabi...
Ben- Duya biliyorum seni...
Çağatay- İyi ne güzel

Şimdi bu benimle dalga mı geçiyordu.Okula geldik. Betül telaş içinde bana sarıldı.

Betül- Bir şey olduğunu sandım.
Ben- Önemli bir şey değilmiş

Çağatay giderken arkasından bağırdım;

Ben- Teşekkür ederim Çağatay!

Sonuçta beni hastaneye o götürdü. Değil mi? Ders bitti. Betül bana somurtuk bir şekilde bakıyordu.

Ben- Betül bir problem mi var?
Betül- Evet var...
Ben- Ne oldu?
Betül- Arabayı arkadaşım istedi acil işmiş
Ben- Bizim ki ne?!
Betül- Bağırma tamam yürüyerek gidebiliriz."

Yola çıktık.2-3 Saatir yoldayız ne biçim yol ya bu. En sonunda ev göründü. Eve halim olmadığı halde koşarak girdim. Betül'ün hali kalmamıştı. Eve girer girmez üstümüzü değiştirip biraz dinlendik. Uyuya kalmışız.Sabah kapı zili ile uyandım.