Μy Unexpected

Eπιλογος

Eddie

Η Μέρα του γάμου μας ειχε κι ολας φτασει.. Περιμενα ανυπόμονα να περάσουν οι ωρες... Ηθελα να την δω να ερχεται ντυμένη νυφη στην εκκλησία.. απο τοτε.. πριν 5 χρονια φανταζόμουν κι ονειρευομουν αυτη την στιγμη και σημερα θα την ζουσα... Ξεκινησα νωρις να ετοιμάζομαι.. ο πατερας μου, οι φιλοι μου η μητέρα μου θα ηταν ολοι εκει.. επειδη ο πατέρας της δεν βρισκόταν διπλα της θα μουτην εδινε στην εκκλησία ο πατέρας μου.... η ωρα 7 και την περιμενα ανυπομονα.. φορουσα ενα λευκο κουστουμι και κρατουσα την ανθοδέσμη με τα ροζ τριανταφυλλα.. περιμενα με αγωνια την στιγμη που θα φτάσει το αυτοκινητο... γυρω στις 7.30 ακουσα τα κορναρίσματα.. μεχρι τοτε νομιζα πως δεν θα ερθει... Το αυτοκινητο σταματησε μπροστα μου.. ο πατερας μου βγηκε απο την θεση του συνοδηγου και ανοιξε την πισω πορτα.. της εδωσε το χερι του.. ειδα το πεδιλο της να ακουμπα στο δαπεδο... εδωσε το χέρι της στον πατέρα μου και βγηκε απο το αμαξι... την κοιταξα.. ωωω θεε μου.. εμοιαζε πραγματικα με αληθινή πριγκίπισσα που εχει βγει απο παραμυθι...

Ηταν πανεμορφη.. το λευκο φουσκωτο νυφικο της πηγαινε τελεια.. η Εβε και ο Τονυ ηταν διπλα μου.. τους ειχαμε επιλέξει για κουμπαρους.. Ηρθε προς το μερος μου μαζι με τον πατέρα μου της εδωσα την ανθοδέσμη δινωντάς της ενα τρυφερο φιλι.... Μπηκαμε και ακολουθησε το μυστήριο.. επειτα η γαμηλια δεξιωση.. και επειτα μια νυχτα μονο για μας.... Φυγαμε με το ιδιωτικο μου σκάφος για βολτα στα νησια.... η μικρη θα εμενε με τον παππου της.. ηθελε να την χωρτάσει.. ειχαμε βαλλει μπρος να μεγαλωσουμε την οικογενεια μας...

5 χρονια μετα η ζωη μας ηταν μοιρασμένη αναμεσα στο Λ.Α Και την Νεα Υόρκη.. για αρκετο καιρό ειχαμε μεινει σε ενα μεγαλο σπιτι στο Λ.Α.. δεν την αφηνα να μπει στην διαδικασια ενος μεγαλου ταξιδιου στην κατασταση της.. επιτέλους τα ειχαμε καταφέρει.. ηταν εγκυος 6 μηνων στο γιο μας.. η κορη μας ηταν ενθουσιασμένη... ο πατέρας μου ειχε ξαναπαντρευτει και η μητρια μου την προσεχε σαν τα ματια της τις ωρες που εγω βρισκομουν στην δουλεια.. ειχα μειωσει λιγο τα τουρ για να μπορω να ειμαι στην οικογενεια μου... Οσο για την Λορεν και τον Ταυλερ? δεν μας ενοχλησαν ποτε ξανα.. και μπορεσαμε να ζησουμε την ζωη που παντα ονειρευομασταν.. απο οσο μαθαινα ομως κι εκεινοι ζουσαν την ζωη τους ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι αφου καταφεραν να κανουν κι εκεινοι το δικο τους παιδι..