"Ivy sen ciddi misin?"
Ivy Katrina'nın sorduğu soruyla afallamıştı.
"Şey, sandalye getirdim?"
"Ivy Evan'la konuştuğunun farkında mısın?"
"Evet. Sandalye arıyordum ve bana sandalye verdi."
Katrina kızgın görünüyordu. Alt tarafı bir sandalye almıştı Evan'dan. Bunda kızılacak bir şey yoktu.
"Ivy o çocuk bizim düşmanımız. Eğer bizimle takılmak istiyorsan onunla konuşmayacaksın."
Ivy şaşırmıştı. Düşman derken? Ciddi değildi, değil mi?
"Ah, peki o zaman."
Katrina tekrar gülümsedikten sonra - ki bu oldukça soğuk bir gülümsemeydi- önüne döndü ve arkadaşlarıyla sohbete devam ettiler. Ivy sandalyesini Katrina'nın yanına koyduktan sonra oturdu ve önündeki yemekle oynamaya başladı.
Bir an için kafasını kaldırdığında Evan'la göz göze geldiler. Kafasını hemen önüne eğdiğinde hala ona baktığını biliyordu. Kafasını tekrar kaldırdığında Evan gitmişti.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
"Ivy biz Aaron'larla birlikte bir yere gidiyoruz. Eğer istiyorsan sende gel."
Ivy bir süre düşündü ve gitmeye karar verdi. Kalıpta ne yapacaktı?
"Tamam olur. Nereye gidiyoruz?"
Ivy arkasından gelen araba sesiyle yerinden sıçradı. Aaron siyah bir jipin içinde oturuyordu.
"Çok güzel değil mi?
Ivy Katrina'nın sesini duyduğunda ona döndü.
"Range Rover. Aaron bu tarz arabalara bayılır. Babası doğum gününde ona bu arabayı hediye etmişti."
Ivy şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. Arabalar konusunda pek bilgisi yoktu ancak bu arabanın pahalı olduğu oldukça açıktı. Anlaşılan Aaron'un ailesi zengindi. Kendi babası ona doğum gününde kolye hediye etmişti.
"Vay canına, araban gerçekten güzelmiş. Aaron, çok şanslısın."
Ivy arkasından gelen sese döndüğünde bir kızla karşılaştı. Kız çok güzeldi. Dalgalı kahverengi saçları ve yeşil gözleri vardı. Bu okuldaki tüm kızlar böyle güzel olmak zorunda mıydı?
"Ah merhaba Ivy, ben Faith."
"Merhaba Faith."
Ivy herkesin ismini bilmesinden rahatsızdı. Cidden, nasıl bu kadar çabuk yayılmılştı?
"Artık binseniz diyorum?"
Herkes gülüşerek arabaya binerken Ivy kendini yalnız hissetmişti. Bu arkadaş grubunun arasında bulunması doğru muydu?
"Hadi Ivy, neyi bekliyorsun?"
Ivy ona seslenen Faith'in yanına gitti. Herkes sıkış tepiş oturmuştu. Ivy kendine oturacak yer ararken Aaron'un sesiyle ona döndü.
"Dylan, sen arkaya geç. Vera ve Ivy'yi öne alalım."
Dylan homurdanarak arkaya geçtiğinde Vera denen kız öne oturdu. Biraz yana kaymasına rağmen sığamayınca Ivy onu poposuyla ittirdi ve koltuğa oturdu. Vera homurdanınca kapıyı kapattı ve biraz daha kapıya yanaştı.
Araba büyük ve geniş olmasına rağmen zor sığmışlardı. 7 kişiydiler. Birkaç kişi işlerinin olduğunu söyleyip gelmemişti. Ivy bundan memnundu. Birde onlar olsaydı sığmaları mümkün değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜ BAHAR
Science FictionIvy Sanders. Yeni başladığı okuluna uyum sağlamaya çalışırken gerçek kimliğini öğrenecek. Çocukluğundan beri bildiği her şeyin bir yalan olduğunu fark edecek. Şans eseri geldiğini düşündüğü okul, aslında önceden hazırlanmış bir oyun. Güvenebileceği...