It's a Bad World After All

You Love Her

Chapter Eighteen : You Love Her

“J-JB! Ano b-ba??” tapos tinulak ko sya pero hindi ko sya natulak “Umali-lis ka nga dyan”

“Paano kung ayaw ko??” ngumisi na naman sya

“Wa-wag ka nga mag-biro” tinulak ko ulit sya, mas malakas pero hindi ko sya napagalaw man lang “Huy! Tama na nga paglalaro mo”

“Sino ba nagsabing naglalaro tayo? Ako?” ang sabi nya ng parang nang-aakit

“Ako! Sabi ko.. naglalaro ka lang, diba nga? Laruan mo ko”

“Ah oo nga no? Edi…..”Ngumiti na naman sya ng nakakaloko “Pwede kitang paglaruan?”

“Hu-huy ano bang pinag-sasasabi mo? Tumayo ka na nga” tinulak ko uli sya pero hinawakan nya na yung dalawa kong kamay and pinned it to his bed

“Ne! Yamete! Ya-yame!” [Yamete/Yame (Jap.) – stop] “Yamete kudasai”  [Yamete Kudasai – please stop it]

“Ano ba yang pinagsasasabi mo? Ha” ang malumanay ng boses nya “Alien ka ba?” tapos tumawa sya “Dito ka muna, laro muna tayo” sobrang natatakot na ako “ano?” umiling ako “Oh bakit ayaw mo??” itinaas nya yung kilay nya “ah ganto na lang! Kapag nag-stay ka this night, tulog lang ang gagawin natin pero kapag hindi… itutuloy ko to” ngumisi na naman sya, Grabe! Naiiyak na ako “Oh ano?  Stay or what? Ano ka ba? Pag dito ka natulog, iisipin lang naman nila mama mo yun pero hindi naman natin gagawin, gets?”

“Tama na” ang sabi ko na pilit inaalis yung kamay ko sa pagkakahawak nya

“Oh ano? Iisipin lang ng mga magulang mo pero hindi naman o gagawin talaga natin? Ha? Ano? Cris!” umiling ako “samahan mo lang naman ako tonight” umiling uli ako “well sabi mo yan ah? Bahala ka!”

Inilapit nya pa yung mukha nya sakin “Ah, JB.. wala ka nang stock ng-ANAK NG PUTA!” ang narinig kong pagpasok bigla ni Kean sa kwarto, sabay kaming napatingin sa kanya. Umatras naman sya ng paunti-unti “Sabi ko nga eh! Yung stock na lang sa kwarto ko yung pampupulutan namin eh, si-since wala ka nang stock! Si-sige Ba-bye!” hinawakan nya ang doorknob at ngumiti ng malaki “Enjoy!” tapos sinara nya na uli

Enjoy daw? Kinakabahan na nga ako “Jb! Tama na!” napa-iyak na ako dahil sa takot.. kasi naman eh! Mas nilapit nya pa yung mukha nya na halos 1 cm na lang ang layo ng mga ilong namin.. kitams? Centimeter na yun ah? Malapit na talaga!

“Oh bakit ka umiiyak” linapit nya yung bibig nya sa tenga ko na lalo kong ikinakaba, paano naman kasi! Nararamdaman ko na yung pag-hinga nya. Kakainis nga eh “Wag ka nga umiyak, mag-enjoy ka na lang”

“Tama “sob” na-na “sob* naman oh- ”sob* oh!” sobra na akong umiiyak “Please *sob.sob*”

Tumawa sya ng malakas.. as in sobrang lakas. Anong problema nya? Kumalas na sya sa pagkakahawak sa kamay ko ng tumatawa pa rin, binabaliw na ata ako dito ah? Ang baliw nitong si JB eh! Humiga sya sa tabi ko. Pakinshet talaga!

“It’s a joke, Cris! Hahaha XD” halos maluha na sya sa sobrang saya nya.. Ang saya nya talaga akong paglaruan ah? “Ikaw kasi eh, sa pagtitig mo kanina sakin… binigyan mo ko ng idea” ang sabihin mo! Kaya nya ako pinag-antay dito sa kwarti nya kasi may balak syang ganto “Ang cute mo habang pinapanood kitang umiyak, hahaha XD astig!”

“ASTIG!??” tumayo ako mula sa pag-kakahiga at sinigawan sya “POTEK NAMAN JB” Pinunasan ko yung luha ko “GRABE KASI ANG SAMA MO! ANG SAYA MO TALAGANG PAGLA-PAGLARUAN AKO NO?? JOKE, JOKE KA DYAN? ALAM MO BA HALOS ATAKIHIN NA AKO? LANGYA NAMAN MGA LARO MO! HINDI NA NAKAKATAWA”

“Eh di Sorry!” sabi nya na tumigil na sa pagtawa

“SORRY? ANG DALING MAG-SABI NG SORRY NO? LECHE!” tinalikuran ko sya