3 . Bölüm

132 19 0
                                    

1 hafta sonra

Criosadan

Şu anda içinde bulduğumuz ders en sevdiğim dersti . Ama ben hocaya merak ettiklerim hakkında soru sormak yerine defterime karalamalar yapıyordum . Bunun nedeni şu anda yanımda oturan çocuktu . Annem onu dondurmacıda işe almıştı . Dün okuldan çıkıp dondurmacıya gittiğimde onun orada olduğunu görmüştüm . Sonra annem bana onu işe aldığını söylemişti . Ben de sinirle çıkıp gitmiştim . Akşam annem geldiğinde bana bir şeyler anlatmaya çalışmıştı . Bugün de gün boyu bugüne kadar hiç kimseyle gerekmedikçe konuşmamış olan kimseye adını bile söylememiş olan sınıfın yakışıklı çocuğu benimle konuşmaya çalışmıştı . Şu anda da derste olmamıza rağmen benimle konuşmaya çalışıyordu .

Ders bitince ondan kurtulacağımı düşünerek hızla sınıftan çıktım . Bu son dersti . Ondan uzaklaşmak için hızlı hızlı yürüyordum ama o benden daha hızlıydı . Okulun bahçesinden çıkmadan bana yetişmişti .

'' Neden benden kaçıyorsun ? ''

'' Senden kaçmıyorum . ''

'' Neden böyle yapıyorsun ? Bunun dondurmacıda çalışmamla bir ilgisi mi var ? ''

'' Hayır . '' dedim ve köşeden dönerek yollarımızı ayırdım . O dondurmacıya gidecekti . Bense eve gidiyordum . Sonuçta dondurmacıda bana ihtiyaç kalmamıştı . Sinirli olduğum için hızlı hızlı yürüyerek eve ulaştım . Eve girdiğimde babama selam bile vermeden direk odama gittim .

~~~~~

Odamda oturmuş ders çalışıyordum . Bu sırada telefonum titredi . Mesaj gelmişti . Kimden geldiğine baktığımda gelen mesajın annemden olduğunu gördüm . Mesajı açıp okumaya başladım .

'' Bu çocuk buraya uğurlu geldi . Bir sürü müşteri var şu anda burada . İkimiz zor yetişiyoruz . Galiba bir yardımcıya daha ihtiyacımız var . '' yazıyordu . Onlara kızgındım ama yine de yardıma gidecektim . Anneme '' Hemen geliyorum . '' yazıp gönderdim . Hazırlanıp evden çıkacağım sırada babamı gördüm . Babam '' Nereye gidiyorsun , kızım ? '' diye sordu .

'' Annemin yanına gidiyorum , baba . ''

'' Siz annenle küs değil miydiniz ? ''

'' Bir çocuk annesine ne kadar küs kalabilir ki ? '' dedim ve evden çıktım . On beş dakika sonra dondurmacıdaydım . Neden bugün burasının bu kadar kalabalık olduğunu anlamıştım . Gizemli yakışıklının burada çalıştığını öğrenmiş olmalılardı . Çünkü müşterilerin çoğu bizim okuldaki kızlardı .Hiçbiriyle konuşmadan annemin yanına geçtim ve çalışmaya başladım .

Bir ara küçük bir boşlukta annem '' Baksana dinlenecek zamanımız bile yok . Bu çocuk buraya çok uğurlu geldi çok . '' dedi . Ben de anneme '' Bunun onun uğuruyla bir ilgisi yok . Yakışıklılığıyla ilgisi var . Herkes onun servis ettiği dondurmayı yemek istiyor ve bu sayede onunla yakınlaşmak . Bu yüzden buradalar . '' dedim ve işime devam ettim .


Dondurmam - 2 - MeraklıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin